Na heel veel zwetende feestjes, een dik remix-album en een lange zomerpauze is het tijd voor een nieuwe plaat. Op het Amsterdam Dance Event releast Nobody Beats The Drum Currents, die van veel walletjes eet, maar gelukkig nog vooral lekker beukt. Bam!

Al bij hun derde optreden ooit in 2003 hadden deze Utrechtse jonge synthesizerhonden de Grote Prijs van Nederland te pakken. Sindsdien hebben ze naast een prima plaat (Beats Work, 2009) vooral een hele grote verzameling zwetende en springende dansmassa's geproduceerd. Kapot moet die dansvloer! Maar ook kleine jongetjes worden groot: na hun remix-album van begin 2011 en een lange break is het tijd voor een nieuwe plaat, die naar eigen zeggen dieper en breder zal zijn dan enkel een set beukplaten. Na afgelopen zomer vooral veel inspiratie opgedaan te hebben, wordt Currents op het aankomende Amsterdam Dance Event gereleased. Op dit prominente dancefestival (21 oktober, Studio K) wordt tevens de aftrap gegeven van hun clubtour.

De platen en optredens van Nobody Beats The Drum waren altijd vooral geschikt om een hard feestje te bouwen, maar het is altijd erg moeilijk geweest om hun party-electro in een hokje te stoppen. Net zoals bijvoorbeeld the Chemical Brothers meerdere genres in een eclectische mix weten te krijgen, was ook Nobody Beats The Drum creatief met sounds en beats uit verschillende hoeken. Ook Currents voelt erg breed georiënteerd, waarmee een interessante dansplaat is ontstaan.

Elektro, breakbeat en hip-hop vormen nog steeds de hoofdmoot. De single Poisson Vert met de sfeervolle videoclip geeft hier een goede samenvatting van. Maar daarnaast zijn er andere vormen van elektronisch geweld ingepast die voor de nodige glimlach zorgen. Vrolijke hippe britpop en oude ravebeats zijn aangekleed met hedendaagse electrosounds, waardoor de soms aggressieve tempo's worden verlicht met vrolijke synthesizer arpeggio's. Ofwel, "Love my woofer and hate my tweeter!", zoals dringend op Nine Doors wordt geroepen.

Breder is de plaat dus zeker, maar erg veel diepte wordt er niet gehaald: het idee dat deze plaat ook thuis draaibaar zou moeten zijn is interessant, maar enkel haalbaar op een huisfeestje. Afgezien van de downtempo track Lost Lightning en wat intermezzo's, zijn de tracks zelfs een stuk nuttiger voor de dansvloer dan zijn voorganger Beats Work. Soms voelt Currents ook lekker retro: Natural Hands of Death Ray zou zo de soundtrack kunnen zijn van een jaren tachtig videogame. Maar luister vooral even naar Mind Control: een plaat als deze zal op het einde van een dj-set zeker allebei de voetjes tegelijkertijd van de vloer krijgen, met als bonus twee handen in de lucht. Hard.

Ze zeggen zelf dat ze de elektro, breakbeat en hiphop combineren met alle andere stijlen die maar nodig zijn om de mensen aan het dansen te krijgen. Met deze plaat gaat dat zeker lukken. Goed idee om dit op Amsterdam Dance Event te releasen: hier mag ons kikkerlandje best wel een beetje trots op zijn. In combinatie met de nieuwe videoshow, die wordt uitgezonden op wel 9 (!) videoschermen, moet dit wel een dik feestje worden. Gaat dat zien, maar luister het album vanaf 19 oktober eerst alvast op de Luisterpaal.

Beluisterd: Nobody Beats The Drum - Currents