We vallen bij binnenkomst meteen met de neus in de boter. Vorig jaar maakte 3voor12 NH collega Jochem Boom nog een diepe buiging voor zijn waanzinnige set tijdens DGTL. En ook vandaag stelt hij niet teleur. We hebben het natuurlijk over graag geziene gast Jamie Jones. De uit Wales afkomstige producer geeft vandaag namelijk twee uurtjes les in house geschiedenis. Daar waar menig student tijdens een hoorcollege uit verveling glazig uit het raam zit te starten, is het hier opletten geblazen. Zijn set is super consistent maar zit vol warme, bouncy, soulvolle verrassingen en hoogtepuntjes. Strafwerk voor degene die stil blijft staan!

Er is echter meer te doen vandaag dus door naar BrEaCh. De in Amsterdam woonachtige Londenaar is bijna niet meer weg te denken uit het Amsterdamse nachtleven. Hij wordt omarmd door de Colors familie (Cinnaman en co.) en heeft na zijn (op papier interessante) samenwerking met Dark Sky, met eigen hit 'Jack' dan eindelijk die welverdiende club banger te pakken.

Daar waar BrEaCh af en toe de neiging heeft tijdens zijn sets de microfoon in handen te nemen en een bruggetje of refreintje mee te zingen, laat hij hem vandaag vooralsnog liggen. Oh ja hoor... the man can really sing. Hij bracht in 2011 onder zijn eigen naam Ben Westbeech al een album uit en heeft menig vocalen in gezongen voor tracks van o.a. Deetron, Jazzanova en Kraak & Smaak. Hij is zelfs te horen op het nummer 'True Friends', dat te vinden is op het laatste album van Tom Trago. Maar dat terzijde.

Terug naar zijn set tijdens Straf_Werk. BrEaCh is een van de vertegenwoordigers van de UK house. Een genre dat vandaag veelvuldig geprogrammeerd staat op dit podium. Vanzelfsprekend draait de man veel eigen producties. Maar wat doe je als goede bekende Jamie Jones op het zelfde tijdstip staat te draaien? Natuurlijk... dan haal je je remix 'Tonight in Tokyo' van Jamie Jones uit je platentas.

Terug naar de Ruimte stage waar Jamie Jones de aanwijsstok heeft doorgegeven aan Huxley. Vorig jaar tijdens de ADE editie van Zeezout x Backstage stond deze man samen met Dusky & George Fitzgerald in een stijf uitverkochte Chicago Social Club. En met een reden. Zijn set zit net als bij BrEaCh vol UK invloeden en dan met name uit de garage hoek. Uiterst behapbaar en super funky. Het publiek vreet het dan ook niet verrassend als zoete koek.  

We rennen ondanks de ijzersterke set van Huxley toch nog even naar het Trappenhuis, want daar staat Ten Walls live te spelen. Toch lastig met al die modder en drek die je om de oren vliegt. Door de enorm zware regen die deze week is gevallen heeft een klein deel van het terrein zwaar te lijden gehad. Duizenden liters water heeft de organisatie weg moeten pompen gedurende de opbouw, maar helaas, het grasveld en de doorgang naar de toiletten hebben het onderspit moeten delven. De slimmerik die wil shinen op zijn allernieuwste witte Nike's komt door het drassige gras toch echt van een koude kermis thuis.

Hey... is dat niet de 24-uurs tent? Het is heus. De tent waar we in Biddinghuizen ons allerlaatste beetje energie hebben verspeelt staat nu vol in de zon te schitteren op het sportpark in Zuid. Gezellig. Het groene gevaarte staat ramvol. Natuurlijk voor headliner Âme, maar eenmaal binnen merken we dat ook Ten Walls een van de publiekslievelingen is.

Diepe bassen en een gelaagde sound zijn niet vreemd voor de Litouwer Ten Walls. We kunnen een kippenvelmomentje dan ook niet onderdrukken als zijn track Gotham door de speakers schalt.

Achter de coulissen staat echter een man waar veel bezoekers een kaartje voor gekocht zullen hebben. Âme mag afsluiten en krijgt hier vier uur de tijd voor. Zodra Ten Walls zijn laatste plaat heeft opgelegd en dankbaar het podium afloopt, stapt de ene helft van het Berlijnse duo naar voren. Tijdens Dekmantel Festival zagen we Frank Wiedemann weer eens achter de draaitafels staan, maar vandaag neemt, zoals meestal, Kristian Rädle de honneurs waar. In een eerder interview dat we met Kristian deden, vertelde hij al dat Frank meer de muzikant is van de twee en meer behoefte heeft om live op te treden. Kristian heeft nog wel een enorme passie voor dj'en en dus logischerwijs doet hij hier het licht uit vanavond.

Omdat de Innervisions-man vier uur de tijd heeft en vaak als een oude dieseltrein op gang moet komen, besluiten we om even bij Shadow Child te gaan kijken. Ook deze Brit is geen onbekende in de UK scene. Niet alleen produceert hij house en garage maar is hij ook een van de vaste gezichten van RinseFM. Garage kneiters als So High, 23  en zijn remix van Aluna Georges Best Be Believing zijn graag gedraaide platen in de clubs. Vandaag is het voornamelijk zijn UK house sound die domineert.

We gaan op zoek naar de grande finale. Bij Tensnake zijn we al snel uitgekeken. Problemen met het geluid zorgen er voor dat een deel van de bezoekers hun heil ergens anders gaat zoeken. Dan nog maar even bij Âme kijken. De tent is voller dan vol en het zweet gutst ons van het lijf. Voor velen zal deze set vast en zeker het hoogtepunt van de avond zijn. Nee, wij sluiten af bij De Sluwe Vos en zijn ongekend energieke set. Het podium staat voller dan vol. Niet alleen met een bijna intimiderende hoeveelheid apparatuur maar ook met een flinke batterij vrienden en bekenden die hem komen supporten. Gezelligheid ten top. Net zoals bij de flinke schare liefhebbers dat zich vooraan bij het podium heeft genestelt. De Sluwe heeft er zin in, en iedereen mag het weten.

Met die wetenschap schuifelen wij rustig naar de uitgang en kijken terug op een super geslaagde dag.