The Skywalkers
The Skywalkers trappen op de tweede avond van Indiestad af in OT301. Jacco (23, orgel en zang) en Hugo (22, drums en zang), zetten slechts met z’n tweetjes de aanvankelijk stille zaal om in een dansende menigte. In sneltreinvaart spelen ze bijna de helft van hun tracks die door hun zelf nadrukkelijk ‘liedjes’ worden genoemd. En terecht, want de teksten die over meisjes en kindernachtmerries gaan zijn lieflijk, de composities simpel en dansbaar zoals je dat van een echte jaren zestig-band verwacht. Dingen klein houden en het publiek toch laten dansen is ook een kunst die weinig beheersen. De authentiek klinkende LP die november 2010 het licht zag is vooralsnog gratis te downloaden. Voor de echte vinylofielen is er uiteraard ook een plaat met uitgebreid artwork te koop.
Eklin
Na de kwieke opening is er ruimte voor bezinning. Eklin neemt het publiek mee in een trage atmosferische jamsessie waarin de spanning langzaam wordt opgebouwd en die uitmond in een apotheose waarin alle instrumenten op zoek zijn naar een stukje voorgrond. Het fijne gitaarwerk van Michiel Klein, de baspartijen en de zang van vocaliste Leontien Herkelman doen nog het meest denken aan bands als Fever Ray, Glasser en Bat For Lashes.
The Secret Love Parade
Dat de meiden van The Secret Love Parade, Aino Vehmasto (toetsen en zang) en Janna Coomans (gitaar en zang), al twee jaar samen touren is duidelijk hoorbaar en zichtbaar. Onverschrokken zetten ze de voor enkelen al bekende nummers in. De songs die altijd iets weg hebben van een klein liedje worden gedurende het nummer stevig uitgebouwd met de nodige elektronica zonder dat het onnatuurlijk over komt. Effecten worden weliswaar nauwkeurig gekozen, maar geven soms een wat experimenteel karakter aan de vertaling van de oorspronkelijk kleine composities. Samen lol hebben staat centraal, wat goed naar voren komt als de heren van Lola Kite, waar de dames het afgelopen jaar veelvuldig mee op het podium gestaan hebben, uitgenodigd worden om het laatste nummer even luister bij te zetten met tamboerijn, beatring en maracas.
Lola Kite
Dat de heren Lola Kite het feestje compleet kunnen maken wisten we al. Er wordt ingezet met Everything’s Better: het publiek betrapt zich erop dat het de tekst voor grote delen mee kan zingen. De veelzijdigheid aan instrumenten en de videojockey maken het optreden tot een mooi schouwspel. Dat de laatste band mag knallen moge duidelijk zijn, al lijken ze de door te veel podia buiten vergeten hoe een klein zaaltje klinkt. Oordopjes waren raadzaam geweest. Al mag het de pret niet drukken. De aanstekelijke en bekende nummers gaan er na de optredens bij 3FM en de rest van Nederland in als zoete koek. Mocht je hen het afgelopen jaar nog niet live gezien hebben en in het bezit zijn van kaarten voor Underground Lelystad, Indian Summer, Metropolis Rotterdam of Oerol, vergeet dan niet de jongens van Lola Kite een bezoekje te brengen.
Gezien: Indiestad dag 2, OT301, 19 mei 2011