Een week na Vestival staat het volgende urbanfestival al weer op de agenda: Encore, op de NDSM-werf in Amsterdam. Behalve de overkoepelende muziekstijlen (hiphop en r&b) is het evenwel goed zoeken naar overeenkomsten tussen de twee festivals. Het Nijmeegse Vestival is om onduidelijke redenen in de markt gezet door de volstrekt onbekende Chileense organisator AMI Live Entertainment. De Randstad moest per trein naar het Oosten komen. Encore is een heel ander verhaal: het festival is ontsproten uit de succesvolle gelijknamige urbanavond in de Melkweg, waar elke zaterdag 1500 liefhebbers komen opdraven en de rijen geregeld tot op het Leidseplein staan.

Gisteren was er nog de officiële Encore pre-party. Deze zondag trekt de urbanliefhebber aldus met zijn of haar brakke hoofd op het pondje naar de NDSM-werf in Amsterdam-Noord, om aldaar te zien dat Encore, promotor Greenhouse Talent en de Melkweg het allemaal nog een stukje grootser aanpakken. Naast van de clubavond bekende dj’s als SP, KidQ, Full Crate en Abstract zijn er op twee podia live-acts te zien: nationale rappers en zangers als Jayh, Maydien en Adje, maar ook Amerikaanse sterren Pusha T, Ty Dolla $ign en Kid Ink.

Encore komt zondagmiddag dus wat traag op gang, we zijn hier tenslotte op een urbanfestival dat bovendien zelf nog een pre-party hield gisteravond. Wat helaas wel tot gevolg heeft dat Nederlandse beloften als Maydien, Full Crate x Mar en Pink Oculus in een pijnlijk lege Voyage-tent (de kleinste van het festival) staan te spelen. Al spelen de laatste twee ook nogal tamme jams waarop het moeilijk dansen is. Livemuziek met band en al is niet waar het publiek hier voor komt, zo blijkt al snel: de Encore-tent met de dj’s is een stuk drukker en dat blijft zo. Eigenlijk kunnen we die Voyage-tent al als mislukking afschrijven. 

Ook Amsterdammer Jayh heeft op het grootste podium (Live Stage) weinig moeite het publiek vroeg in de middag in te pakken met zijn Partysquad-hitjes: hij begint met Ik Ga Hard en eindigt met Helemaal Naar De Klote. Over dat publiek gesproken: wat ziet iedereen er geweldig uit, de dames en de heren. Het is duidelijk dat dit een clubpubliek is dat naar een festival trekt. Zij gaan kijken naar Adje, die vandaag de nieuwe SlodderVosGang mixtape komt droppen. Een heuglijk feit, zou je denken, maar helaas heeft Adje Donnie vanmiddag vooral heel slecht nieuws. De reden dat hij per se op Encore wou staan en vandaag de nieuwe mixtape uitbrengt, is namelijk dat hij vanaf volgende week acht maanden de bak in draait voor een oude zaak uit 2008. “Ik heb er alles aan gedaan, maar kan nu niets meer doen”, zegt een geëmotioneerde Adje. (Puna meldt dat het om een cocainezaak gaat.)

Gelukkig mag hij nog één keer komen opdraven en wel bij de Encore Allstars, die met afstand voor de leukste party van Encore tekenen. Onder meer Jayh, Jebroer, SBMG, Kleine Viezerik, Bokoesam, Skinto en Hydroboy komen een voor een het podium op en spelen de grootste Nederhophits: van Bel Me, Meisje Luister en Hindabuilding tot Yellow Claw-knaller Nooit Meer Slapen. Uiteraard ook even thunderen met een stukje hardstyle. Check de opname hieronder.

Bij Vic Mensa (de enige op de bill met een echte radiohit op zijn naam), staat de tent maar voor driekwart vol. Natuurlijk doet hij die hit Down On My Luck ook, maar het publiek lijkt toch meer voor de underground-tracks van de sensatie uit Chicago te komen – het zijn natuurlijk ook niet echt 3FM-luisteraars hier op Encore. Uit de frisse mixtape INNANETAPE bleek dat Vic Mensa een succesvolle crossoverartiest kan worden, maar op Encore richt hij zich logischerwijs op het hardcore hiphoppubliek. Helaas heeft hij een dj die alles na twee minuten afbreekt, zodat zijn show nooit écht van de grond komt. 

Pusha T is even later aan de beurt om de rauwe rap van een hele partij mixtapes (meest bekend daarvan is Fear of God) en zijn debuutalbum My Name Is My Name (2013) live te presenteren. Wat betekent dat? Harde lyrics over inventieve elektronische beats, luister bijvoorbeeld eens naar de vele details in de geweldige track Numbers On The Boards, vanmiddag nog meer dan op de plaat gedragen door een dreunende bas. Geen wonder, aangezien Kanye West himself de productie voor zijn rekening nam en het werk van Pusha op zijn GOOD label uitbracht. Pusha zelf benadrukt de samenwerking tot drie keer toe. Hij lijkt zowel het ego als de skills van West te hebben geadopteerd.

Het prijsnummer Pusha is vanavond zoals verwacht Sweet Serenade met een refrein van Chris Brown. Catchy as hell dus, maar zonder ergens de messcherpe edge te verliezen die Pusha T kenmerkt. Andere toptracks: Pain, een collab met Future en Trouble On My Mind die Pusha met hipsterfavoriet Tyler, The Creator maakte. Dit nummer heeft meer een old-school vibe met een ingeblikte beat, blazers en scherpe snares en Pusha die rapt over hoe hij in ‘the crack house’ begon maar nu de killer van de game is. Hij rapt veelvuldig onderkoeld over zijn verleden als drugsdealer, iets dat Pusha in tegenstelling tot 99 procent van de rappers ook echt is geweest. De hardste gangster op Encore is nog altijd niet Adje maar King Pusha…

…maar daarmee jaagt hij wel de meisjes weg. Het is lang niet zo vol in de Live Stage tent als je zou verwachten, eigenlijk is dat ook logisch. Pusha kiest niet de makkelijke weg, heeft hooguit wat plichtmatige publieksmomentjes en niet het soort tracks om er een feestje van te maken – zoals gezegd hetgeen waar het publiek vooral voor naar Encore komt. Als dj Waxfriend meteen na Pusha T’s show French Montana erin knalt gaat het eigenlijk harder in de tent. R&B-ster Ty Dolla $ign komt wat dat betreft beter uit de verf. Hij geeft zijn eerste show in Nederland en het is zowaar drukker dan bij Pusha. Zijn debuutalbum Free TC, waarop onder meer Kendrick Lamar en YG zullen opdraven, komt later dit jaar uit. Nét voor het festival dropte hij de mixtape Sign Language, met daarop onder meer de ultra-smerige track Stretch en interludes van onder meer Jeremih en Ed Sheeran (!).

Maar Ty houdt het vanavond vooral bij zijn ‘oude’ hitjes, die heel lekker vallen: vooral clubber Paranoid en glijer Oh Nah. Ook een exemplarisch nummer voor zijn teksten, die over seks, Instagram of een combinatie van beide gaan. En Ty houdt het niet bij woorden: hij nodigt twintig dames uit om na afloop van de show naar zijn “big ass tourbus” te komen om hem en zijn brothers wat pussy te geven. Snoop Dogg-taferelen in Amsterdam-Noord. Misschien dat hij alsnog Stretch even voor ze zingt, romantisch hoor. 

De headliner van Encore is de in Nederland relatief onbekende tattoo-fetisjist (hij heeft er tientallen, vandaar de naam) Kid Ink, die van 21:00 tot 22:00 uur op de Live Stage staat. Vergeleken met de andere grote namen op Encore gaat hij het meest opzichtig voor een uur puur knallen: vooral door een nogal nare dj die elk nummer na twee minuten lelijk afbreekt met een toeter en vier harde dreunen. De bekendste daarvan is Show Me, alwéér met zo’n refrein door Chris Brown; een directe garantie voor hitgevoeligheid. Werkelijk iedereen in de tent zingt hem mee, net als zijn andere hit Main Chick. 

Erg interessant is de muziek van Kid Ink verder niet. Tracks als Delirious (met Steve Aoki) zijn zelfs ronduit lelijk. In vergelijking met de rauwe gangsta en waanzinnige beats van Pusha T voelen de overgeproduceerde nummers van Kid Ink vol gelikte refreintjes en riedeltjes eigenlijk veel te cheap aan. Bovendien zijn de eigen tracks tegen het eind van het uur toch wel op, waarna de dj er met nummers van Lil John en Jeremih een eind aan breit. 

Maar goed, een paar knallers heeft Kid Ink wel, maar uiteraard niet zoveel als Jazzy Jeff, afsluiter van de Live Stage. Inderdaad: de live-dj van Will Smith en bovendien Jazz in The Fresh Prince of Bel-Air (die altijd door Uncle Phil het huis uit wordt geschopt). Jazzy Jeff draait in het kader van Encore geen old-school maar hedendaagse hits van grote sterren als Kanye West, Kendrick Lamar, Jay-Z en zelfs Eminem. Een uurtje hitjes pompen dus - weliswaar virtuoos in elkaar gedraaid. Er komen zelfs stukjes dub(step) en trap langs.

Toch nog een beetje het gevoel van Lockdown vanavond, het beatsfestival dat de voorgaande jaren op de NDSM plaatsvond en waar Encore zich in alle opzichten een waardige opvolger van toont. Fijne sfeer, goed eten (niet onbelangrijk) en een programmering van rappers die nu happening zijn. Volgend jaar weer, zo maakten Greenhouse Talent, Encore en de Melkweg gisteren al bekend. Het vertrouwen is er na deze geslaagde eerste editie. Tot dan wordt het weer in de rij staan op het Leidseplein.