Er is iets heel nieuws in Amsterdam. Ze zijn jong, anders, nergens mee te vergelijken en ze weten zelf heel goed waar ze mee bezig zijn: Lili Bos, Liú J. Cactus, Jillis V. Kruk en Jaap Bontekoe van New YX.
Om te beginnen: wat voor muziek spelen jullie?
Jillis: We maken een soort muziek die lastig is om te omschrijven. Wij noemen het 'powergaze'. Gaze is voor ons het idee dat onze muziek je grijpt. En power, omdat we dat met veel energie doen, meer energie dan andere dingen die 'gaze' worden genoemd. Of je het hebt over de gaze van het publiek of van de artiest, dat maakt niet uit, daar maak ik niet zo'n onderscheid tussen. Het is sjamanistisch. Een sjamaan neemt zelf een medicijn in, om de ander te helen. Dat doen wij dus ook, het werkt twee kanten op.
Lili: Misschien is het juist wel goed dat onze stijl lastig te definiëren is. Er is niet echt een label op te plakken. Ja, goed, een versterkte gitaar en bas en een hard slaande drummer zit er in. Maar verder... In recensies worden we wel eens vergeleken met bands waarvan ik denk: hoor je dat er écht in?
Liú: We're just dark and twisted.
Is de muziek op dit moment het belangrijkste in jullie leven?
Jaap: Ja. Het is toch een soort stiekeme droom. Met muziek is het eigenlijk: je ademt het en schijt het. Natuurlijk zijn er wel andere belangrijke dingen, maar muziek is nu prominent in ons leven.
Jillis: Muziek maken kan ook heel naar zijn. Niet omdat het hard werken is, dat is wel leuk, maar het feit dat je moet is niet altijd prettig. Daar kan je als muzikant echter niet aan ontkomen. Kortom, je moet het gewoon doen. Het is geweldig, het is verschrikkelijk, het is het leven. Hoppa.
Lili: Muzikant, dat ben je, het is iets natuurlijks. We doen gewoon elk moment wat we moeten. Van onszelf, en wat de muziek dicteert. Zolang het gevoel er is, blijven wij muziek maken. Alles komt vanzelf. De muziek, de titels en onze naam zijn zo ook ontstaan. Dat ligt ook zeker aan de combinatie van ons vieren. Ik vind het grappig dat je met vier individuen iets kan maken wat je dan allemaal oprecht geweldig vindt.
Op jullie MySpace zeggen jullie, “it's a post-gender thing”. Wat betekent dat?
Jillis: Dat heeft met grenzen te maken, en natuurlijk met onze naam. Wij heten New YX. X en Y zijn de chromosomen die je geslacht bepalen. Dat genoom bepaalt voor een heel groot gedeelte de identiteit van de mens. XY is een man, maar wij hebben het omgedraaid: YX. Het is omgekeerd omdat het er niet toe doet. We hadden net zo goed een echte mannenband kunnen zijn met een vrouw als zangeres. Of niet. Het maakt niet meer uit, die grenzen vervagen: post-gender dus.
Zijn jullie altijd nieuwe nummers aan het schrijven en opnemen?
Jaap: Ja, altijd. Nummers schrijven gaat heel natuurlijk, dus we blijven daar altijd mee bezig. We willen rond de zomer met de nieuwe EP komen. Het moeilijkste is om een selectie te maken van wat we willen opnemen. Zelf vinden we alle nummers eigenlijk wel goed! Maar als band weet je eigenlijk geen ruk over je eigen muziek.
Liú: De muziek die nu op onze MySpace staat is voor mijn gevoel alweer oud. We staan er nog wel helemaal achter hoor. Maar we hebben bijvoorbeeld net weer opgenomen met vrienden van ons van Circus Circus Casino en dat gaat eigenlijk weer een heel andere kant op. Als band moet je je altijd blijven ontwikkelen, anders ben je dood.
En optreden?
Lili: Optreden is de meest directe representatie van de muziek. Met opnames kan je veel doen, maar met optredens heb je toch die directe betrekking op muziek, muzikant, luisteraar, omgeving. Alles. Heel puur.
Liú: Ons beste optreden tot nu toe? Oeh la la. Misschien in De Nieuwe Anita. Ik weet niet of dat ons beste optreden ooit was. Er was gewoon een heel goede vibe. Het was leuk, de sfeer was heel tof en we hadden een goede geluidsman. En in Schijnheilig, dat was ook heel leuk.
Lili: Nu hebben we de New Secret Circus Tour gedaan met Circus Circus Casino en The Secret Love Parade. Zes optredens in verschillende steden in Nederland.
Wat is jullie doel als band?
Lili: Gewoon veel spelen, maar waar we eigenlijk het allerliefst willen optreden is in een aflevering van The Simpsons. Als we in The Simpsons zijn geweest kan ik gelukkig sterven. Maar dan moet de barman, Moe ons wel leuk vinden.
Liú: Maar we doen het eigenlijk natuurlijk allemaal om in het voorprogramma van Lady Gaga te komen. Wij bewonderen haar als artiest, als performer. Het geheel is goed. Zeker als je kijkt naar haar laatste clip Telephone: het is gewoon gestoord. Guilty pleasures, daar doen wij niet aan. Wij hebben zoiets van: als je iets leuk vindt, dan vind je het leuk.
Jillis: Dat is precies hetzelfde als dat post-gender ding, we merken gewoon dat grenzen vervagen. Dat is niet eens onze insteek, het gebeurt gewoon. Als grenzen geen zin hebben dan zijn ze er niet meer.