Om in de stemming te komen zo aan het einde van het jaar, krijgt iedereen bij binnenkomst een kerstmuts uitgereikt. Ook de kerstboom is prominent aanwezig naast het podium. De programmering vanavond laat zich echter wat moeilijker associëren met de ultieme kerstgedachte.

De heren van Misery Kids zijn net een jaar bezig, maar hebben al aardig wat bereikt. Zo stonden ze in het voorprogramma van onder andere Death Letters, wonnen ze de juryprijs op het KinkFM 30x20minuten Festival dit jaar en toerden ze Nederland rond met  de Popronde 2011. Daarnaast is het trio te vinden op de 3VOOR12 Hollandse Nieuwe 24. De band bracht in oktober dit jaar hun eerste EP Twisted Nerve uit.

Zelf omschrijven de Misery Kids hun muziek als ‘psycho-rock’. Ze hebben zich laten beïnvloeden door bands als At The Drive-In en The Eighties Matchbox B-line Disaster. Enige vorm van chaos en eigenzinnigheid in hun set vanavond kan je ze inderdaad niet ontzeggen. Tel daar de bij vlagen hysterische zang bij op en je weet dat je een alles behalve voorspelbaar optreden kan verwachten. Ondanks hun kleine bezetting weten de heren toch een groots geluid neer te zetten in een zeer energieke set. Ook door slim gebruik van dynamiek en tempowisselingen in hun geluid, komt het niet over als murw gerag. Naast eerder genoemde invloeden, valt er ook nog wat Queens Of The Stone Age in hun geluid te herkennen.

Laat die band nou net de grootste invloed zijn van Wolfhunters. Deze band is naar eigen zeggen ontstaan “uit de drang van alle vier de bandleden om keihard te beuken". Daarmee wonnen ze dit jaar de Popprijs van Amstelland en de Meerlanden. Een andere overeenkomst is hun  rauwe, maar zeer entertainende podiumpresentatie. Frontman Ben Haze schuwt de confrontatie met het publiek dan ook niet. Wat deze band wel mist, is enige vorm van gelaagdheid en subtiliteit in hun nummers. Ook door geregeld een bijna gruntstem te gebruiken komt hun set soms wat gefrustreerd over. Hierdoor verdwijnt de spanningsboog die de band in het begin weet op te bouwen. Behalve QOTSA zijn ook raakvlakken te ontdekken met Mudhoney, één van de moeders van de grunge, en  valt er een vleugje Slayer te ontdekken. Wat je Wolfhunters wel moet meegeven is dat ze de kerstgedachte niet uit het oog zijn verloren. Hun contributie bestaat uit het niet heel religieuze nummer Merry Fuckin Christmas.

Tenslotte sluit GRAP huis-DJ Aardbei Macht Frei de avond af in aardbeipak. Naast haar potpourri van rock en hiphop weet ze het publiek af en toe te tergen met vergeten pareltjes van bijvoorbeeld Anita Meyer.

Gezien: Spelen voor de GRAP met Misery Kids en Wolfhunters, Volta, donderdag 22 december 2011