Een mat Moke speelt goed, maar overtuigt niet in HMH

Meerwaarde Moke met Metropole Orkest blijkt pas bij toegift

Tekst: Jannie Post | Beeld: Daan van Es ,

In het kader van de Week van het Metropole staat het orkest twee avonden in de Heineken Music Hall. Deze avond is de Amsterdamse band Moke speciale gast.

Meerwaarde Moke met Metropole Orkest blijkt pas bij toegift

Het waren rare weken voor het Metropole Orkest. Zo is het de Week van het Metropole en zo blijkt dat in het conceptregeerakkoord staat dat het orkest geschrapt gaat worden. Deze zaterdagavond staat het gezelschap toch samen met de Amsterdamse band Moke in de Heineken Music Hall.

Precies om half negen komt het orkest het podium op. De Engelsman Jules Buckley dirigeert deze avond. Na een kort statement over het mogelijke schrappen van het orkest, twintig seconden stilte om voor te stellen hoe het zou zijn zonder het orkest en de vraag om steun, komt Moke het podium op gelopen.

Gestart wordt met de nummers The Long & Dangerous Sea en Heaven. Vervolgens door naar Black And Blue, volgens Felix een van de favoriete nummers van de band, uitgevoerd met een prachtige saxofoonsolo van Marc Scholten. Of het komt dat orkest en band heel goed op elkaar ingespeeld zijn of dat de toevoeging van een orkest naadloos aansluit bij de muziek van de band, de begeleiding van het orkest valt niet altijd even goed op. Dat is jammer.

Pas bij het zevende nummer komt er iets meer interactie tussen de band en het publiek. Phil vertelt: “Toen we het volgende nummer schreven had je ons moeten vertellen dat we dit jaren later met het Metropole in de HMH zouden spelen. Jezus!” Zijn enthousiasme lijkt effect te hebben. De band geeft op het podium meer energie en vooraan bij het podium wordt voor het eerst zelfs gedanst.

Toch blijft er continu het gevoel hangen dat er iets mist. De band speelt ijzersterk, maar toch voelt het alsof we naar een toneelstukje staan te kijken. Moke is een band die live op het podium eigenlijk hetzelfde klinkt als op cd, zelfs het met volledige Metropole Orkest erbij. Dit terwijl je als bezoeker toch graag iets extra's wil zien.

Dat beetje extra komt bij het eerste nummer van de toegift. Zanger Felix komt alleen het podium op en zegt: “Ik dacht, sta ik in de Heineken Music Hall, in een decor geïnspireerd op café Nol in de Jordaan, samen met een volledig orkest, laat ik eens een liedje alleen gaan doen.” Het nummer The Song That You Sing gaat over Felix’ jonge broer die in Belfast door de Britse politie is doodgeschoten. Toen zijn vader dit aan zijn moeder moest vertellen zette hij een plaat op van Roy Orbison en vroeg haar om met hem te dansen. Een prachtig moment tijdens een concert dat verder veelal ietwat saai is om naar te kijken.

De cover van het nummer Survive van David Bowie wordt opgedragen aan het voltallige Metropole Orkest. Waarna nog een oproep volgt om toch vooral de strijd voor het behoud van het orkest te steunen. Gitarist Felix overhandigt symbolisch het eerste exemplaar van het album, dat de band samen met het orkest opgenomen heeft, aan dirigent Jules Buckley. Nadat op de valreep het laatste nummer opnieuw gestart moet worden doordat het even in de in soep loopt, is na krap twee uur het concert afgelopen. Een concert waarbij de muziek ijzersterk was, maar de performance niet kon overtuigen.

Gezien: 3FM presenteert: Moke en het Metropole Orkest,
Heineken Music Hall, 9 oktober 2010