Een pikdonkere zaterdagnacht op de NDSM werf doet denken aan het begin van een vuige film. Her en der doolt een auto tussen de verlaten spelonken. Doorrijden, tot je iets ziet of hoort dat op een muziekfeestje zou kunnen duiden. Aan het eind van een pier komt geluid uit een gat in de grond. Een container met een helder verlicht Paaseilandbeeld erop vormt de entree.
Vier welgemanierde Amsterdammers ontvangen het publiek, veelal bestaande uit vrienden en bekenden die de loftrompet steken over de locatie. “We zijn altijd op zoek naar iets bizars. En na de EP-release in een sexbioscoop aan het Spui, alwaar vieze mannetjes met hongerige blikken onze laatste repeteersessies verstoorden, moest het nog gekker,” vertelt de bassist. Zijn handen jeuken, maar de laatste shift bezoekers staat nog op de veerpont.
De pompkamer is koud, je stoot constant je schenen tegen ondefinieerbare stalen objecten, en het barretje is alleen voor slangenmensen te bereiken. Maar het is een fantastische plek. Meer dan een rookmachine, zes Ikea-schemerlampen, drie gitaren, één drumstel en een band die helemaal in z’n element is heb je niet nodig. Abrupt begint Starring Lisa te spelen. De muziek past hier. Noisy indy rock met een psychedelisch tintje. Aangename tempowisselingen worden vloeiend aan elkaar geregen met sterk gitaarwerk. Natuurlijk laat het geluid te wensen over, maar het publiek is niet te beroerd om na twee nummers te helpen de sound te optimaliseren. “Jullie twee! Gitaren wat harder, verder alles prima!”
No One Ever Told Me Anything is officieel gelanceerd. Een plaat met tien lekkere nummers, allen voorzien van een rauw randje. En met het onlangs uitgebrachte The Girl With the Paper Spoon, die ietwat gekscherend als ‘onze heuse nieuwe popsong’ wordt aangekondigd hebben de heren een single in handen die niet zou misstaan op de Nederlandse radiostations.
Het publiek is geïmponeerd door de originele sfeer die Starring Lisa weet neer te zetten. De bandleden zelf genieten duidelijk met volle teugen van hun feestje op deze bizarre locatie. Het optreden vliegt dan ook voorbij. Of dat komt door het niet onuitputtelijke repertoire, of gewoon omdat de rockformatie zich ook graag met een biertje tussen de mensen begeeft, blijft in het ongewisse. Petje af voor de creativiteit. Voor de locatie van de volgende albumpresentatie van de Amsterdammers ligt de lat erg hoog.
Gezien: Starring Lisa, De Pompkamer, 13 november 2010