Waar is het podium van Dwaze Zaken? Bij navraag blijkt dat deze er niet is. De band treedt op tussen de tafeltjes, in de hoek bij de piano. De tweede verrassing is, dat ‘ze’ niet elektrisch maar akoestisch spelen. En de derde verrassing is dat niet Little Things That Kill optreedt, maar de zanger en zijn broer: Antonie en Philip Fountain. Antonie op akoestisch gitaar en Philip achter de piano. Philip speelt niet vaak, maar op verzoek van de programmeur speelt hij vanavond een aantal van zijn nummers.

In het begin is het even omschakelen, en het duurt helaas even voordat ze de volle aandacht van het publiek krijgen. De meeste mensen waren dan ook nog even blijven hangen na hun maaltijd van 6 euro en kwamen niet speciaal voor de muziek. Erg jammer, want de broers verdienen een groter luisterpubliek.

Halverwege de avond bespelen ze het kletsende publiek steeds beter. Door stiltes aan te brengen in de nummers grijpen ze de aandacht. De manier waarop Antonie het lied Push/Pull zingt doet denken aan Sweet Navigator van Ozark Henry, eerder deed één van hun gevoelige luisterliedjes aan Coldplay denken.

Dan speelt Antonie de nieuwe single So Beautiful van Little Things That Kill. De zaak is wat leeggelopen. De muziek is tot achtergrondmuziek verdrongen. Jammer, want ze spelen allebei erg goed! Dwaze Zaken is niet de plek waar ze tot hun recht komen.

Antonie dient snel met een elektrische gitaar te bewonderen zijn met Little Things That Kill. Philip zelf zou vaker (mee) moeten spelen, daarvoor heeft hij voldoende talent. In een van zijn liedjes zingt hij: I like it when girls talk to me. En als er één over je schrijft?

Gezien: Antonie en Philip Fountain, Dwaze Zaken, 15 maart 2010.