Oi Va Voi voorziet de film Morvern Callar van een nieuwe soundtrack

Het Unheard Film festival maakt bezoekers bekend met de invloed van geluid op de filmervaring

Tekst: Erik Ros, Foto's: Marije van Woerden ,

Tijdens het Unheard Filmfestival worden films vertoont die zijn voorzien van nieuw geluid. Oi Va Voi voorziet in Kriterion de film Movern Callar live van een nieuwe soundtrack.

Het Unheard Film festival maakt bezoekers bekend met de invloed van geluid op de filmervaring

Tijdens de alweer derde editie van het Unheard Filmfestival, waarin geluid in films voorop staat, wordt in Kriterion de openingsfilm Movern Callar live van een nieuwe soundtrack voorzien door de Britse band Oi Va Voi. Movern Callar is een arthouse film over een meisje met een uitzichtloos bestaan. De zelfmoord van haar vriend initieert verschillende veranderingen in haar leven.

Oi Va Voi heeft eigen materiaal van het nieuwe album, dat in mei uitkomt, omgevormd zodat het zich leent voor de begeleiding van de film. Ze weten met hun muziek een indrukwekkende melancholische sfeer op te roepen. Als de hoofdpersoon na een nacht feesten aan het water zit versterkt de muziek de verbeelde stemming van de hoofdpersoon.

Soms levert dit  mooie contrasten op. Bijvoorbeeld wanneer de hoofdpersoon Movern Callar, vertolkt door Samantha Morton, door een donkere techno club met (vermoedelijk) stampende muziek loopt. Ze is alleen zichtbaar tijdens schaarse lichtflitsen. De klanken van Oi Va Voi doen de kijker de treurnis en eenzaamheid van de hoofdpersoon ervaren. Het maakt de scéne erg intiem.

Oi Va Voi stelt zich ondergeschikt aan de film. Als er gesproken wordt blijven de muzikanten stil. De band beoefent geduld. Minuten lang loopt de film door zonder dat er muziek wordt toegevoegd. Sommige nummers van de originele muziek worden niet vervangen. Oi va Voi stelt zich zo in dienst van het festival, welke tot doelstelling heeft: “.. publiek kennis te laten maken met de betekenisgevende kracht van geluid -waaronder de soundtrack- in film..”

De film bevat veel stiltes. De leden van Oi Va Voi vonden het opportuun deze stiltes in te vullen met hun prachtige emotionele klanken. Helaas gaat het daar mis. Jezelf meten met stilte is niet mogelijk: Vergelijkbaar met jezelf meten aan perfectie (god voor gelovigen). Stilte brengt een diepte met zich mee die heel individueel ervaren wordt. Muziek stuurt het gevoel in een bepaalde richting. In zekere zin vervlakt het daarmee de diepgang van de (film) ervaring.

Na de voorstelling volgde een daverend applaus. Het publiek was zeer enthousiast. Er werd een kans geboden vragen te stellen aan de band. De Nederlandse presentator sprak het publiek toe in het Engels met eigenaardig brits accent. Helaas kwam de Q&A (question and answer) niet goed uit de verf. De vragen waren niet goed te verstaan. De presentator stuntelde en de antwoorden waren onhandig en soms zelfs defensief. Voor de toeschouwers deerde dat niet. Zij werden na afloop nog getrakteerd op een sprankelende uitvoering van Refugee.

Gezien: Oi Va Voi speelt Morvern Callar, Unheard Filmfestival
Kriterion, 12 maart 2009