Op het moment dat dit geplaatst wordt, zit ik weer met mijn ass op het Lowlands-terrein. Wat ik ga doen is niet interessant. Maar dat ik de grave-yard shift heb is een ander verhaal. Drie festivaldagen van tien uur ’s avonds tot vijf uur ’s ochtends. Ach, ik heb wel eens betere tijden gehad. Maar ik verheug me er weer op want het blijft namelijk een geweldig festival en alles is altijd voor elkaar.

Zo'n 55.000 bezoekers zullen weer de tocht richting polder maken om zich drie dagen onder te dompelen in Circus LL. Wat het merendeel niet weet, is dat achter de schermen van het enorme terrein minstens zoveel gebied is van waaruit het festival draaiende wordt gehouden. Al weken zijn er mensen aan het bouwen en worden de faciliteiten in orde gemaakt voor dat ene weekend in augustus. Honderden meters riolering worden aangelegd, kilometers kabels worden van links naar rechts getrokken en internet verspreidt zich over de uitgestrekte velden.

Uit het niets rijst de stad Lowlands uit de grond, een stad met vijfenvijftigduizend inwoners (net zoveel als stadsdeel Oost-Watergraafsmeer), drieduizend ambtenaren, honderden toiletten en douchecabines, een winkelcentrum, twee bioscopen, een sauna en tientallen restaurantjes en barretjes. Een stad ongeveer ter grootte van Assen maar dan wel met ietsje meer vermaak per vierkante meter.

Geboorteplaats: Lowlands

Toen mijn nicht negen maanden geleden te horen kreeg dat ze zwanger was, werd er meteen gerekend. De bevalling zou wel eens tijdens Lowlands kunnen gebeuren. Er werden wilde plannen gemaakt. Het schijnt dat LL tijdens het festival een officiële stad is. Wettelijk gezien zou een kind dus ingeschreven mogen worden. Lowlands op je paspoort.

Wat restte was een steriele portocabin, een verloskundige, een bak warm water en wat oordopjes. Het leek ons wel haalbaar! 

Mijn nicht is een week geleden bevallen van een prachtige zoon. Gewoon in het OLVG. Geboorteplaats: Amsterdam. Ook niet vervelend natuurlijk, maar het had zo mooi kunnen zijn. Ik stuur over drie maanden een pakketje oesters en wat Spaanse Vlieg naar het gelukkige koppel voor poging twee. Lowlands moet nog een jaartje wachten op de eerste echte burger.

Lowlands Ambtenaar

A Campingflight to Lowlands Paradise, zoals de officiële naam van het festival luidt, is een 24-uurs economie. Dag en nacht zijn er mensen bezig om back- en frontstage het festival op rolletjes te laten verlopen. En waar in Amsterdam de kroegen dicht gaan, hoef je in de metropool LL niet te slapen. Nog een biertje, een dansje, geen probleem! 

Al zal het voor mij dit jaar eerder een uitstapje worden naar de dichtstbijzijnde koffieverstrekker. Nog nooit eerder was ik zo laat actief op mijn lievelingsfestival. Meestal had ik nog ruim tijd voor een decadent Belgisch biertje in echt glas op het strandje van de Perstent. Om vervolgens via een optreden backstage in de Bravo door te zwalken naar de Magneetbar, af te spreken onder de wortel om uiteindelijk laveloos op het gras met een half oog de filmpjes van LTV over me heen te laten komen. Maar niks van dat alles dit jaar. Gewoon door buffelen. Net als die honderden andere Lowlands-ambtenaren van de nacht.

Terwijl jij vrolijk en dronken over het terrein dartelt, houden wij de wacht. Wij zorgen ervoor dat alles goed verloopt en je ook met de sterren als begeleider kan genieten van het sprookje Lowlands. En als je om een uur of vier niet meer op je poten kan staan en met je broek half open in de verkeerde tent stapt, nemen wij nog een kopje koffie en stoppen je zachtjes toe. 

Slaap zacht en weet: de Nachtwacht van Lowlands waakt.