Anne Soldaat verwierf in de jaren '90 faam als gitarist van Daryll-Ann, waarmee hij onder andere het legendarische album Weeps uitbracht. Na het uiteenvallen van de band in 2004 ging Soldaat verder onder de naam Do The Undo. Pas nu beseft hij dat hij onder zijn eigen naam een reputatie heeft gevestigd waar hij trots op mag zijn en brengt hij een officiele soloplaat uit als Anne Soldaat.

Voor In Another Life toog Soldaat naar Los Angeles, waar hij bij en met muzikaal genie Jason Falkner de studio indook. Met z'n tweeen tekenen ze voor de productie van het album en het inspelen van alle instrumenten. De chemie tussen beiden is verrassend goed terug te horen op de plaat. Falkner weet met zijn feilloze gevoel voor goede popmuziek de ruwe diamantjes die schuilen in compositie, zang en gitaarspel van Soldaat op juiste wijze te slijpen.

Hoewel dit niet het eerste hoogstaande album is van Anne Soldaat, heeft hij zich wederom op alle fronten verbetert. Zijn gitaarspel is als vanouds zeer goed maar staat nu eens niet op de voorgrond. In de ruimte die daardoor ontstaat komen meer dan ooit de ijzersterke compositorische capaciteiten van Soldaat naar voren. Ook zijn zang is, hoewel nog steeds karakteristiek breekbaar, beter dan ooit.

Zoals we gewend zijn van Soldaat's werk bij Daryll-Ann en Do The Undo klinken de liedjes tijdloos en vrijwel direct vertrouwd. De invloeden van Beach Boys en Neil Young zijn wederom te horen maar Soldaat klinkt, zonder kwaliteit in te leveren, toegankelijker en urgenter dan voorheen, zoals in Rubitin en Pray For Delay. Ook in de langzamere versnelling van Pillow Talk is het niveau hoog en tijdens hoogtepunt Born To Perform blijkt hij tekstueel scherp.

Luisterend naar In Another Life kan gerust geconcludeerd worden dat het talent van Anne Soldaat geen grenzen kent. Al twintig jaar is hij een van Nederlands belangrijkste muzikanten en nog steeds boekt hij progressie en vernieuwt hij zichzelf. Koesteren dus, deze rasmuzikant, en hopen dat hij nog meer van dit soort meesterwerkjes maakt.