Claw Boys Claw in jarig Paradiso

Claw Boys Claw nog lang niet “over the hill”

Tekst en foto's: Wieke Bonnier, ,

Slaapwandelen is niet iets waar je Claw Boys Claw zanger Peter te Bos van kunt beschuldigen. Uitgedost in een oudemannenpyjama stond de zanger op het podium van Paradiso naar aanleiding van de nieuwe cd Pajama Days. Net als Paradiso, dat 30 maart haar veertigjarig jubileum vierde, raakt Te Bos op leeftijd. Toch blijft hij energiek als altijd en is hij nog lang niet toe aan een theatertour.

Claw Boys Claw nog lang niet “over the hill”

Wat is het toch met die theatertours? Bands die op leeftijd raken, van de Nits tot Fosko, kiezen de laatste jaren voor de meer bedaarde omgeving van het theater. Dat de popmuziek zelf ook een muze op leeftijd begint te worden, wordt daarbij vergeten. Afgelopen zondag, 30 maart, bestond Paradiso veertig jaar. De leden van Claw Boys Claw zijn vijftigers. Ze horen tot de eerste bezoekers van Paradiso. Dat ze nog steeds op hun plek zijn in Paradiso bewezen ze vrijdagavond in een uitverkochte grote zaal. Dat leeftijd relatief is, bleek al tijdens het voorprogramma. De Cuties waren nog een maatje te ‘çute’ om de grote zaal in hun greep te krijgen. De band stond dicht op elkaar op een angstig groot podium. In die statische opstelling waren de muzikanten meer op hun plaats geweest in een 3VOOR12 lift. Het publiek bleef staan bij de bar. De zangeres adviseerde behulpzaam om straks, als de bezoekers dan toch in beweging wilden komen, niet in het midden voor het podium te gaan staan, want “daar gooien ze straks het bier heen.” Claw Boys Claw dronk water, maar het publiek wilde oude tijden laten herleven en bekogelde Peter te Bos met bekers bier. Na dit biersalvo riep hij pesterig “Mis!” Het plezier waarmee de band speelde, spatte evengoed zonder alcoholpromillage van het podium af. Eigenlijk is het tenenkrommend wanneer heren van middelbare leeftijd ouwelijk gaan doen en zich voor bejaarden uitgeven. Maar popmuziek is zo gericht op jong zijn, dat de band een punt heeft. “Ik heb een schone slip aan. Ik heb me vandaag voor het eerst in twee maanden gedoucht en nu heb ik een kleefbal,” vertelde Te Bos om even zijn rock-ethos te onderstrepen. Het beroep van bejaardenverzorger zal alleen maar in populariteit toenemen bij de gedachte aan wie de helden van weleer strak mag wassen. Helden van weleer zijn de bandleden nog steeds niet, trouwens. Peter te Bos bedankte het publiek bescheiden dat het nog steeds had willen komen, maar de band teerde niet op vergane roem. Nummers als Rock Me Girl en I Am Sea van laatste cd Pajama Days kunnen zich meten met klassiekers als Rosie en Superkid. Te Bos was een vol Paradiso op zijn sloffen de baas. Hij bezit een charisma waarmee hij niet eeuwig jong hoeft te doen. Hij wordt gewoon niet echt oud, want hij blijft even scherp zonder al te mild te worden. Gezien: Claw Boys Claw en The Cuties Paradiso, 28 maart 2008 Tekst en Foto's: Wieke Bonnier