Sinds de voormalige filmacademie aan de Overtoom 301 in 1999 werd gekraakt en omgevormd tot broeinest voor creatievelingen is OT301 vaandeldrager van de Amsterdamse ondergrond. De culturele pleisterplaats viert haar achtjarig bestaan met het Nederlands/Fins/Italiaans experimentele trio offonoff en de Israëlische indierockband Ed. Offonoff is de afgeslankte versie van de avant-garde free jazz noise band Original Silence, die bestond uit Terrie Ex, Paal Nilssen-Love, Massimo Pupillo, Thurston Moore, Mats Gustafsson en Jim O'Rourke. Deze laatste drie doen in offonoff helaas niet mee, maar de overgebleven drie heren produceren dermate interessante muziek dat hun afwezigheid al bij de eerste noten vergeten is. Het ontbreken van Gustafsson's saxofoon maakt offonoff een stuk toegankelijker dan Original Silence, maar dat wil nog niet zeggen dat het trio hapklare kost maakt. Integendeel. Led Zeppelin introduceerde de strijkstok, Glenn Branca de schroevendraaier en Terrie Ex probeert deze avond met behulp van een koffiemok, drumbekken en Leatherman (een soort handgereedschap) wat onorthodoxe geluiden uit zijn gitaar te krijgen. Pupillo loopt ondertussen als enthousiaste goudzoeker de ontplugde kabel van zijn basgitaar op verschillende oppervlakken te prikken en schuiven wat een spectrum aan bizarre geluidjes oplevert. De bassist laat deze nog eens extra ontheemd klinken door ze met wat effectpedalen te vervormen. Nilssen-Love tenslotte bedekt zijn drumvellen met kettingen en bekkens in allerlei soorten en maten, waardoor ook zijn instrument verre van alledaags klinkt. De drummer trapt overigens zo hard tegen zijn basdrum dat deze herhaaldelijk door iemand uit het publiek terug naar achteren geschoven moet worden en Ex gaat zo tekeer dat de podiumdelen waarop hij zich beweegt ook met enige regelmaat terug op hun plaats geduwd moeten worden. De band speelt drie nummers van ongeveer een kwartier elk, waarvan na afloop onmogelijk na te vertellen is hoe het precies in elkaar stak, maar waar je als bezoeker wel met open mond naar hebt staan kijken. Het Israëlische ED is een beduidend minder indrukwekkende ervaring. Niet alleen ligt het niveau van de muzikanten lager, ook hun composities zijn bij lange na niet zo'n ontdekkingsreis als die van offonoff. De nummers zijn stuk voor stuk aaneenschakelingen van clichés en wonderlijk originele vondsten. Een inventieve baslijn wordt teniet gedaan door een dertien-in-een-dozijn riff en een creatieve zanglijn wordt verpest door een inhaken-en-meedoen refrein. De zangeres-gitariste klinkt als een minder getalenteerde Kim Gordon en de zanger-gitarist kijkt te vaak alsof hij zich helemaal niet op zijn gemak voelt op het podium. Gek genoeg slaat de Israëlische band wel stukken beter aan dan hun experimentele voorgangers. ED trekt zeker het dubbele aantal bezoekers van offonoff. Afgezien van de kwaliteit van beide bands passen ze wel perfect binnen de immer gewaagde programmering van OT301. Niet alleen de zelfgebakken verjaardagsbrownies smaken naar meer, ook de gedurfde programmering van OT301 stemt hoopvol voor de volgende 8 jaar. Gezien: offonoff, ED OT301, 16 november 2007 Tekst: Ester Meerman Foto's: Martijn Eerens