Sion is een jonge emorock band uit de U.K. die het voorprogramma van Oceansize verzorgt. De band schijnt momenteel hoge ogen te gooien aan de overkant van de plas. Daar is wel wat bij voor te stellen want tijdens het optreden weet de band regelmatig te ontsnappen uit het stramien van emorock. De heftige uitbarstingen in de muziek, de afwisseling tussen getergde stem en de schreeuwzang zijn overduidelijk stijlkenmerken van het genre. De heftig springende bandleden en hun spastische bewegingen met hun instrumenten horen ook bij dat beeld. Maar de grote afwisseling in de nummers, de tempowisselingen en een paar aardige vondsten geven de band net dat beetje eigenheid dat ervoor zorgt dat Sion geen stijlepigoon genoemd kan worden. Bovendien zijn de heren nog jong. Het geeft hen de tijd te werken aan een meer uitgebalanceerd en eigen geluid. Oceansize overstijgt in tegenstelling tot Sion alle genreaanduidingen. De band uit Sheffield U.K. die onlangs haar derde album Frames uitbracht maakt wat je kunt noemen “totale muziek”. Muziek die zowel je onderbuik, je hersenen als je hart beroert. Met opener Commerative… T-shirt van het nieuwe album zet Oceansize meteen de toon voor haar optreden. Het nummer begint rustig om met steeds bezwerender gitaarlijnen naar een ongekende climax toe te werken. De lange composities van Oceansize vragen veel aandacht van de luisteraar. Maar hij of zij wordt beloond met een arsenaal aan ingenieuze intro’s, slepende melodieën, hakkende gitaarriffs, snelle drumfills, tokkelende gitaren en onverwachte breaks die als geheel razend knap in elkaar passen. De complexe muziek wordt door de band wonderlijk genoeg op een bijna achteloze manier live uitgevoerd. Het publiek is na de eerste twee nummers van Frames al in de stemming. Als dank wordt zij getrakteerd op nog meer nummers van het laatste album van de band, maar ook Remember Where You Are en het verbluffend strak uitgevoerde Catalyst van het debuut Effloresce komen langs. Opvallend in de rustige passages is de mooie zang van gitarist Steve Derose en het zeer sfeervolle toetsenwerk van Gambler. De druk wordt vervolgens verder opgevoerd door Sleeping Dogs And Dead Lions, dat regelmatig naar adem doet happen. Dit complexe nummer bevat een snelle opeenvolging van riffs, een enorme dynamiek en de intense zang van Mike Vennart. Dan keert de rust terug met het laatste nummer voor de toegift, het bezwerende Long Forgotten. Als de band na een daverend applaus en gejoel om meer opnieuw het podium bestijgt, bedankt zanger Mike Vennart het publiek oprecht voor de support. Oceansize sluit haar set af met twee composities van haar tweede album Everyone Into Position, het van staccato riffs voorziene A Hommage To A Shame en het met een epische melodie verrijkte Ornament / The Last Wrongs. Om het publiek tevreden en nagenietend achter te laten. Zeldzaam zijn bands als Oceansize die na drie albums nog een dergelijke enorme ideeënrijkdom ten toon spreiden en dat live ook nog overtuigend weten te brengen. Gezien: Sion en Oceansize Melkweg 13 november 2007 Tekst: Jasper van Bochove Foto’s: Arne Coomans