Uit de rokende puinhopen die de grungehype midden jaren negentig in Seattle achterliet komt dik tien jaar na dato nog steeds goede muziek. Minus the Bear is daar een mooi voorbeeld van. De band heeft dan wel een voorkeur voor drop-D stemming, met grunge heeft het gelukkig weinig te maken, daar is hun geluid te helder en zijn hun nummers te up-tempo voor. Ook neemt de band zichzelf niet zo overdreven serieus als Cobain en co. Een blik op hun inmiddels drie volwaardige albums omspannende catalogus levert bizarre songtitels op als Lemurs, Man. Lemurs, Hey, Wanne Throw Up? en Monkey!!! Knife!!! Fight!!!. Voorprogramma I Was a Cub Scout uit het Engelse Nottingham deed precies waar ze voor ingehuurd waren: het publiek een half uurtje zoet houden. Hun muziek is weinig origineel en bewandelt de geijkte indiepop paden. Couplet, refrein, couplet en dan via een semi-afwijkend bruggetje naar het laatste refrein en klaar. Bovendien toverde het duo net iets te veel geluid uit het tapedeck. Je hoort vier muzikanten, terwijl er maar twee op het podium staan. Dat ziet er toch altijd gek uit en zet vraagtekens bij de live kwaliteiten van een band. I Was a Cub Scout is live zeker beter dan een half uurtje naar de dj luisteren, maar bepaald niet geniaal. Volgens de site van Paradiso is Minus the Bear vergelijkbaar met Death Cab For Cutie, maar mijns inziens liggen Don Caballero en de inmiddels helaas ter ziele gegane stadsgenoot Pretty Girls Make Graves muzikaal gezien meer in de buurt. De nummers zijn echter te snel en kort voor het straatje post-rock en, ondanks de vaak maffe titels, te intelligent voor het stempel indierock. Bepalende factor in het geluid van de band is gitarist Dave Knudson (ex-Botch), die met zijn tappende gitaartechniek het gros van de liedjes net even anders laat klinken. In het nummer The Game That Needed Me, van het ronduit geniale album Menos el Oso, demonstreert Knudson al slide-tappend tot welke onverwachte gitaargeluiden hij in staat is. Dit overigens tot groot genoegen van enkele geestdriftig wijzende en elkaar enthousiast aanstotende gitaarnerds die zich strategisch voor de gitarist hebben opgesteld. Het is een waar genot een muzikant op zo'n inventieve manier met zijn instrument bezig te zien. In publieksfavoriet The Fix laat Knudson in een fascinerend samenspel met zanger-gitarist Jake Snider ook nog even zien waar die hele batterij samplers die voor zijn neus ligt precies voor dient. Live sampling van een hoger niveau, met twee voeten tegelijk, onderwijl ongestoord een ander deuntje spelend. Mocht je Minus the Bear nog niet kennen, doe jezelf dan een groot plezier en surf even naar hun MySpace, waar hun nieuwe album Planet of Ice in zijn geheel te beluisteren is. Of schaf het al eerder genoemde meesterwerk Menos el Oso aan. Volgende keer hopelijk in een uitverkochte grote zaal van Paradiso, de band verdient het. Gezien: Minus the Bear, I Was a Cub Scout 21 november 2007, Paradiso Tekst: Ester Meerman Foto’s: Martijn Eerens