Het is bekend dat er in de Overtoom 301 spannende dingen gebeuren en dan bedoel ik niet alleen op politiek vlak (zie het artikel ‘Toekomstmuziek, Gemeentepolitiek’). Er zijn hier vaak bijzondere bandjes te bewonderen die je elders in de stad niet zo snel zal aantreffen. Wil je verzekerd zijn van een leuke avond, goed gevuld met hoogst merkwaardige bands en humor om te lachen? Dan moet je zeker eens gaan kijken bij de maandelijkse 301 Live avonden. Het is er meestal aangenaam drukbevolkt door jonge mensen die geen bal geven om wat hip is en wat niet. Zo’n pure sfeer is bij nader inzien best zeldzaam in deze stad, daarom uw aandacht voor het maandelijks terugkerende 301 Live. Overtoom 301 is een spannend gebouw. Zodra je de gevel aan de Overtoom betreedt, bekruipt je gelijk een soort Berlijn gevoel: een lange overdekte gang leidt je naar een binnenplaatsje. Dat steek je over totdat je weer in een ruime hal terechtkomt van een soort kraakpand. Deze mondt uit in een ruime donkere zaal waar het gaat gebeuren vanavond. Veel lijkt zich hier af te spelen achter de bar. Je kunt er terecht voor de entree, de backstage bevindt zich er en de presentatie van de acts wordt gedaan door de barman. En je kunt er ook nog eens bier vandaan halen. Alleen het podium, dat bedekt is met Perzische tapijten, is niet achter de bar (idee voor de volgende keer?). Hoog boven dit gelijkvloerse podium daalt een regen van kerstlichtjes neer op de bands. Eerste band van de drie is een viertal is afkomstig van het conservatorium en draagt de melige naam Herman in een bakje geitenkwark. Ze doen iets waar je eigenlijk alleen mee wegkomt op bonte avonden of hooguit in de kleinkunst wereld: close harmony… A capella brengen ze een feestje van herkenning. Dat doen ze op zo’n grappige manier, dat ze in de Kleine Komedie niet hadden misstaan. De liedjes komen recht uit het collectieve geheugen. Wat dacht je van de tune van Ducktales of Lang-zal-ze-leven? Of het Wilhelmus? Het drakerige liedje van de Merci reclame is in handen van Herman opeens erg grappig. Het argeloze meisje aan wie ze het opdragen straalt er van. Het volgende liedje wat ze aan mij opdragen heet: ‘Je bent een lul’… Volgende uit de reeks is Chikatilo en klinkt herkenbaar. Bij elk liedje kun je een raadspelletje doen. Van welk liedje is dit gejat? Op die manier komen de Red Hot Chili Peppers, The Clash en Osdorp Posse voorbij. Dit geeft gelijk een goed beeld van hun huisstijl. Hun enthousiasme en taal (Nederlands!) waarin ze hun muziek verpakken is echter wel authentiek, waardoor het een bijzonder sympathiek bandje is om naar te kijken. Laatste band, Zibabu doet een lange set. Deze drie vrolijke jongens zijn wel de meest opmerkelijke van de avond. Noem het gerust Rage against the Machine met een knipoog. In jurken huppelen ze van achter de bar de zaal in, die ze eerst aanbezemen, “net als Indonesische huisvrouwen”. Ze maken straffe ska met uitspattingen richting hardcore. De vele ritmewisselingen binnen de liedjes maken de show spannend, maar ook moeilijk te volgen. Ben je net lekker aan het grooven en dan moet je weer stilstaan. Ingewikkeld hoor, van die liedjes die alle kanten uitgaan. Het hoogtepunt bevindt zich midden in de set: het is een verdwaald, maar geweldig Amerikaans collegerock nummertje, dat in één keer alle mensen voorgoed de dansvloer optrekt. Hun luchtige punk attitude is om erg vrolijk van te worden: “Ben je tegen de sistem, dan ga je dus níet op de roltrap staan!”, waarna het liedje ‘Roltrap’ volgt en 30 seconden duurt. Okee… Vanavond is het rustiger in de zaal als anders, maar de sfeer is ongedwongen en vele malen relaxter dan in menig ander popzaaltje in de stad. De programmering trekt zich weinig aan van conventies als hoe populair of bekend een bandje in de stad is. Dat vindt direct zijn weerslag in het publiek, dat zich tevreden verspreid heeft over de zitblokken in het zaaltje. Punten voor 301 Live!