STUDIO 3VOOR12/Amsterdam: Maart

Ook JIJ kan zo'n dag hebben!

Harmen Kuiper, ,

STUDIO 3VOOR12/Amsterdam, aflevering maart. Romancen met M-Jo, spoken met Ghosttrucker, fijn krijsen met Sweet Sweet en grooven met Robotrock. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit wat er op het podium staat van onze STUDIO, als het maar supergoed en super Amsterdams is. Lees het bevlogen verhaal van Harmen Kuiper van de laatste aflevering. Audio hou je van ons tegoed.

Ook JIJ kan zo'n dag hebben!

Het is een mooie dag. Ik voel me goed. Het glas is halfvol en niet halfleeg. Maar hoe krijgen we dat glas helemaal vol? Dat is mijn missie. Op straat lopen en gelukkig zijn is leuk, maar misschien kan de dag nog mooier gemaakt worden door bij Studio 80 naar binnen te lopen. Het Rembrandtplein is niet een plek waar je normaal gesproken wat te zoeken hebt, maar zo zie je maar weer, ook in de schaduw van alle horeca-ellende kan af en toe iets prachtigs schuilen. In Studio 80 is namelijk voor de tweede keer het 3voor12/Amsterdam feestje. De deur sluit ik achter me, maar probeer de lente binnen vast te houden. De sterren staan goed, want met een uitgesmeerd hart gestempeld op mijn hand als symbool voor het gevoel wat ik heb, loop ik de lange gang door naar de zaal. Nog steeds heeft de positiviteit me niet verlaten. Dit heeft niks met het weer te maken, dit zit dieper. Er zijn nog niet veel, maar wel mooie, mensen binnen en precies op dat moment begint de eerste band M-JO te spelen. En ja hoor, de liedjes die Mary Jo speelt fungeren als perfecte soundtrack voor de film die zich afspeelt in mijn happy place. Bijgestaan door Ro Halfhide op drums en voor deze keer Reaganesk op gitaar spelen ze de sterren van de hemel. Echt goede songs die uit het psychedelische tijdperk lijken te komen. Maar wat blijkt? Het zijn allemaal eigen nummers, dus we hebben het vrije tijdperk helemaal nooit verlaten. Als je dat niet wilt, dan hoeft dat ook niet. Geweldig! De ene parel na de andere. Allemaal met veel humor gebracht. Iemand uit het publiek roept dat ze hun gitaren moeten stemmen met als gevolg dat Mary Jo zijn gitaar voor straf echt ontstemd. Fijn zo. Hij hoeft nergens onzeker over te zijn, het staat als een huis en er zit zo veel liefde in deze muziek. Ik denk: Don’t you ever leave me! Maar we moeten door natuurlijk... Om de sfeer vast te houden draait Robotrock supergoed. Erg lekkere discopunkplaatjes, afgewisseld met af en toe een moderne klassieker. Er zijn niet zoveel mensen als het eerste lokale 3voor12 feestje een maand geleden, maar het wordt al wat drukker. Ghosttrucker is klaar om te spelen. Deze band met bekende namen als Roald van Oosten (Caesarzanger) en Asta Kat (nu van Seesaw, maar ze heeft zich vooral onsterfelijk gemaakt door haar bijdrage aan Zoppo’s Belgium Style Pop) is een gelegenheidsformatie en staat voor de gelegenheid met halve bezetting te spelen. Niet minder mooi, maar eventjes een andere vibe dan wat we net gezien hebben. Ze staan waarschijnlijk ook met een hele andere insteek muziek te maken. Namelijk om wat anders te doen dan wat er binnen de kaders van de bands waar ze normaal in spelen past. Lijkt me heel gezond, maar voor deze avond ontbreekt het daardoor waarschijnlijk aan de bevlogenheid die ik oh zo graag zie. Maar de pret wordt niet gedrukt, want na weer wat goed werk van Atomica en Andy Royd van Robotrock (die af en toe een beetje zaten te klooien, maar wat juist wel weer charmant was) komt Sweet Sweet. Nooit van gehoord. Even kijken. Niks verwachten is fijn want, ja hoor, dit overstijgt alle kliekjes die er zijn. Drie meiden getooid met glimmende konijnenoren brengen één brok positieve energie. Iedereen wordt blij van hun fijne gekrijs begeleid door electrowavige punk (geeft het een naam...). En ik ben vast niet de enige die gehypnotiseerd wordt door Meta op de drums. (Even voor de volledigheid Maaike speelt bas en Bianca synthesizer en ze zingen alledrie.) De slapstickfilmpjes van eigen hand die op de achtergrond geprojecteerd worden, maken het helemaal af. Precies wat ik nodig heb. Verslavend, maar naar mijn idee hebben ze alle nummers gespeeld die ze hebben, dus het is goed zo. Oké, de muziek is afgelopen, maar de dag nog niet. Gelukkig is er altijd wel een plek in de buurt om het af te maken. Struikelend over de dronken toeristen komen we aan bij de Afghaanse snackbar om te eten. Ook dat moet gebeuren. Met een gezonde geest in een gezond lichaam zijn we klaar voor de volgende dag. Weer zo’n dag. Volgende maand kan OOK JIJ zo’n dag hebben door gewoon even langs te komen. ’t Is een aanrader, dus ik zie je daar wel :-)