Nachtinterview met M-Jo

“Mijn naam kreeg ik van een Portugese heks”

Klazien Schaap, ,

Een nachtelijke interviewsessie. Het past bij de dromerige muziek van M-Jo. Een telefoontje met songschrijver Mark vond plaats om exact 04:00 uur 's nachts, 17 uur voor zijn stagetijd in STUDIO 3VOOR12/Amsterdam.

“Mijn naam kreeg ik van een Portugese heks”

M-Jo. File under: Velvet Underground. Mark's stem vertoont lichte overeenkomst met die van Lou Reed. Dromerige liedjes die bol staan van de sixties romantiek. Vorig jaar begonnen als duo met Ro Halfhide op drum en tweede stem. M-Jo rammelt aan alle kanten, maar op een charmante manier. Warm, lief bijna. Mark over M-Jo "Voor M-Jo zat ik in de band Wakestate. Lucky Fonz III zat daar ook in. Wij hadden allemaal een extreem verschillende muzikale voorkeur. Doordat we allemaal zo onze eigen visie hadden, liep de samenwerking stuk. Ik wilde daarna opnieuw samenwerken om mijn muziek te brengen, maar dan professioneler. In Ro heb ik een heel professionele muzikant gevonden. Ik ben erg onder de indruk van zijn muzikale activiteiten. Zijn drumstijl sluit perfect aan bij mijn stijl en wensen. Ook vriendschappelijk klikt het goed. Ik heb hem ontmoet bij het Amsterdam Songwriters Guild (ASG). Zelf ben ik geen singer songwriter, maar ik zie het open podium van het ASG als een kans om veel live te spelen." "Het gaat goed met M-Jo. We hebben al 27 nummers. We kunnen de set zo lang maken als we zelf willen, want we hebben echt een hoop te vertellen. Laatst hadden we een optreden in Haaksbergen, waar we wel drie uur hebben volgespeeld. Ons optreden morgen in Studio 80 is ons eerste met een compleet drumstel. We gaan het podium laten stomen en roken. We blasten de stage, let maar op. Dat we als eerste spelen doet daar niets aan af. Ik heb er ontzettend veel zin in. Wat we uiteindelijk willen met M-Jo is spelen voor zoveel mogelijk verschillende soorten mensen." Mark over zichzelf M-Jo komt van mijn vorige nickname Mary Joe. Die naam heb ik ooit gekregen van een Portugese heks. Eigenlijk was dat Marshmellow Joe, maar die naam werd ik snel zat. Het was ook nog een tijdje Tomato Soup, maar uit Marshmellow Joe ontstond uiteindelijk de naam Mary Joe en dat is het een tijdje gebleven. Maar nu is het gewoon weer mijn eigen voornaam Mark. M Jo blijkt ook de naam te zijn van een Belgisch renpaard... In het dagelijks leven heb ik literatuurwetenschappen gestudeerd. Ik was een beetje de outcast van mijn studie. Ik kon geen aansluiting vinden met mijn studiegenoten. Ik houd mij veel liever bezig met mijn muziek. Het is mijn voornaamste uitlaatklep en mijn manier om te uiten dat ik als persoon 'al ben'. Ik heb niet de ambities dat ik mijzelf constant moet verbeteren ofzo. 'I've been crowned just to be', oftewel: ik kan gewoon niet completer worden dan ik al ben." Mark over de sixties "Wat mij aantrekt in de jaren '60 is de enorme vrijheid en het 'samenzijn'. Mensen waren toen veel bewuster bezig met persoonlijke vrijheid dan in andere tijdperken. In die tijd had je een geweldige sound! Heel warm. Deze muziek staat bijvoorbeeld lijnrecht tegenover de kille en strakke new wave uit de jaren '80." "Wat interessant dat je vindt dat ik als Lou Reed klink. Ik vind hem wel inspirerend, maar een stem die ik zelf heel bijzonder vind is die van Van Morrison. Hij was de eerste met een echte rock & roll stem, waar veel artiesten zich later door hebben laten inspireren, zoals Mick Jagger. Het is net alsof hij uit een inrichting is ontsnapt. Dat heeft te maken met een bepaalde vrijheid. Ik heb zelf niks met geijkt stemgeluid. Ik ben altijd op zoek naar mijn eigen unieke stem. Ik vind zanglessen dan ook overbodig. Echt iets uit de jaren '30 ofzo. Het drukt alle creativiteit de kop in en het maakt je standaard. Dat vind ik zo dom. Alsof je eigen ding niet goed genoeg is." M-Jo speelde afgelopen donderdagavond bij STUDIO 3VOOR12/Amsterdam. Lees binnenkort over hun optreden in het concertverslag.