Bij hoge uitzondering willen wij van 3VOOR12 Rotterdam nog wel eens de grenzen van het Rijnmondgebied oprekken. Gisteravond was zo’n uitzondering: onze collega’s van 3VOOR12/Amsterdam hebben het licht gezien en organiseerden in Studio 80 een speciale Tocado avond, u weet wel het Rotterdamse punk en aanverwante artikelen label van Leen Steen. Afgevaardigden Elle Bandita, Harry Merry en Stoma gaven samen een super knalshow. De laatste keer dat ik in Studio 80 een concert zag was minstens drie jaar geleden toen de VPRO haar toenmalige Club Lek avonden vanuit deze studio uitzond. Tegenwoordig wordt hier van alles georganiseerd en maandelijks zet 3VOOR12/Amsterdam hier bandjes van allerlei pluimage neer. Vanavond hebben ze, zoals de presentator zegt, een speciale Rotjeknor editie met Tocado bands Elle Bandita, Stoma en Harry Merry. Harry Merry mag beginnen en ik ben zeer benieuwd hoe men hier zal reageren. Ik heb de beste man nou zo’n tien keer zien optreden en één van de leukste dingen aan zijn concerten zijn de reacties van het publiek dat hem voor het eerst ziet. In Amsterdam houden ze blijkbaar wel van een beetje gefreak want al na het eerste nummer krijgt Harry flink applaus. Eigenlijk werkt dit averechts want hoe meer desinteresse van het publiek, hoe leuker Harry z’n grappen worden tussen de nummers door. Ik moet eerlijk zeggen dat na het eerste Harry nummer, waarbij het refrein ongeveer acht keer herhaald werd, het overdosis-harry-gevoel de kop op stak. Eigenlijk moet je hem niet meer dan twee keer per jaar zien, want meer kunnen je zintuigen feitelijk niet aan. Maar toen ik eenmaal in de stemming kwam met de bekende Harry klassiekers zoals Moody Busdriver, ging het licht toch weer op groen. Wat me echt verbaasde was het Amsterdamse publiek: na twee nummers begonnen er spontaan mensen te dansen, Harry Merry’s beats en dansen, is dat mogelijk? Ja dus! Een titel voor dit stuk was geboren. Het duurt nogal lang voordat Stoma begint, maar op alles wat goed is moet je lang wachten. Ik heb de band al een tijdje niet gezien maar vanaf noot één merk ik de progressie die ze gemaakt hebben. Stoma bestaat louter uit een bassist en een drummer, maar mede door het goede geluid lijkt het alsof er een hele band staat te spelen. Bassist Bruno is er dan ook wel heel vernuftig in geworden om zo strak mogelijk de loopjes uit zijn sample apparaat te toveren, en die te mixen met minimaal sample gebruik. Alle mensen zijn verbaasd, wat gebeurt hier in godsnaam? Veel van ons worden meegenomen in de stemmingen die opgeroepen worden, soms heel ritmisch en dansbaar, dan weer melodieus en trance-opwekkend. Sommige stukken zijn zo vet en dansbaar dat ze op zichzelf goed geremixed zouden kunnen worden door een dj. Later vertelt Leen Steen, die vanavond als labelbaas, plaatjesdraaier, merchandiseverkoper en zanger fungeert, dat DJ Eniless wel eens samenwerkt met de band en waarschijnlijk op de nieuwe plaat meedoet (voor de Amsterdamse lezertjes: DJ Eniless is één van de beste turntabalists van Rotterdam en misschien wel van Nederland). Ook bij Stoma wordt heftig bewogen en rechts van mij zie ik Rudeboy van de Urban Dance Squad helemaal uit zijn plaat gaan; kom je toch nog een BN’er tegen in de hoofdstad! Na het optreden is bassist Bruno laaiend enthousiast door zijn reactie. Elle Bandita mag de avond afsluiten en doet dat op haar eigenzinnige wijze. Vorige week stond ze nog in een uitverkocht Nighttown in het voorprogramma van Vive La Fete. Wat me stort is de immer negatieve houding dat een soort truckje wordt. In het begin was het nog leuke rebellie, maar ik heb het nu wel gezien. De rest van het publiek is het deels met me eens, maar een groot deel danst er gewoon weer op los. De hits komen voorbij en uw recensent moet zelfs nog de rug krabben van Elle Bandita als ze het publiek inloopt tijdens het nummer Scratch. Ach we doen maar gezellig mee toch... Op het einde van de show krijgen we nog een leuk toetje, het gehele team van artiesten inlusief eerder genoemde Leen Steen komen het podium op om met z’n allen een paar kruidige punknummers te spelen. Erg vet, aangezien Stoma zo ongeveer de beste ritmische rockondergrond is die in Nederland verkrijgbaar is. En zelfs Harry is te horen met zijn Yamaha pingeldoos. Leen Steen is vroeger punkzanger geweest maar weet nog best van aanpakken, en zingt de longen uit zijn lijf. Het geheel eindigt in een post Nirvana climax, waarbij bassist Bruno als een slang over het podium zijn bass benadert, waarna hij met zijn tanden pobeert te spelen. Als Jimi Hendrix het kan op gitaar, dan kan hij het ook op zijn bass! En zo eindigt een leuk avondje Adam. Toch maar eens vaker checken daaro zeggen we dan... in Rotterdam.