In Pakhuis Wilhelmina staat het weekend in het teken van Boem Tsjak, een showcase van Nederlands beste underground electro en techno. Niet alleen Nederlandse artiesten spelen, maar ook internationale acts welke regelmatig op Nederlandse labels platen uitbrengen. De avond wordt eigenlijk min of meer georganiseerd door de labels Klakson, Delsin & Vynalogica. Oftewel Steffi, Peel Seamus & Rude 66, die allen ook op een van beide avonden spelen. 3VOOR12/Amsterdam besteedde van tevoren relatief veel aandacht aan deze avonden, wat naast de kwaliteit van de line up mede komt door een opvallend verschil met de meeste andere ADE avonden: de hoeveelheid live-acts. Waar de meeste andere avonden bestaan uit 1 of 2 live-acts en tig dj’s, is het hier juist andersom. Vlak na binnenkomst begint op vrijdag de eerste liveset: Fastgraph, oftewel Frank de Groodt, ook wel bekend als The Operator van releases op het Djax Up label. Vanavond staat hij samen met nog iemand op het podium om zijn duidelijk door Drexciya beïnvloede electro de zaal in te slingeren. Helaas gaat dat niet meteen zoals hij wil. Er zijn technische problemen, speakers vallen soms uit en dat wordt niet meteen opgelost. Het is onduidelijk wat er nou mis gaat. Hierdoor komt het allemaal wat langzaam op gang, ondanks de kwaliteit die de muziek bezit. Mensen zijn ook nog erg in een talking mood en het lijkt alsof iedereen nog even de week wil doornemen of de eerste ADE avond nog even wil bespreken. Op de stukjes dat het geluid goed is gaan de mensen ook meteen dansen en aan het einde van de set lijken de problemen grotendeels opgelost en laat hij horen wat een klasse hij heeft. Eigenlijk zou Comtron ook komen spelen, maar die had het waarschijnlijk te druk met zijn talloze andere ADE verplichtingen. Later was er sprake van Bangkok Impact, waar ik erg naar uitkeek, maar die bleek een dubbele boeking te hebben. Uiteindelijk is de vervanging Cosmic Force geworden. Eigenlijk is dat geen teleurstelling maar een goede vervanger voor de toch wel erg vaak spelende Bas Bron. Ook al had ik hem al wel een paar keer eerder gezien, was hij toch de verassing van de avond. Met harde recht toe, recht aan electro met een old school vibe zette hij een duidelijk verschil neer met Fastgraph: Meer breaks, rauwer, viezer en dat alles met een vleugje hip hop. Hij heeft er zichtbaar zelf ook plezier in, want staat te springen achter zijn tafel en dat werkt aanstekelijk. Naar het einde toe laat hij zijn analoge bakken lekker oversturen naar een soort hysterische climax. Vervolgens neemt Rude 66 het roer over met lekkere duistere acid-electro zoals we van hem gewend zijn. De nummers met zang van zijn vriendin komen het sterkst over, misschien omdat ze herkenbaarder zijn? Maar het is goed dat hij dit niet de hele set doet, want nu is het allemaal mooi in balans en kan hij steeds naar een hoogtepunt toewerken. Lekker in zijn element stuwt hij het publiek op zijn eigen feestje naar hogere sferen. Na al dit Nederlandse geweld mag een de Schot Vince Watson, van het Amsterdamse Delsin label, aan de bak. Eigenlijk is het bijna trance vergeleken met de rauwheid van hiervoor, maar dan in de goede zin van het woord. Het gaat diep bij de man uit Glasgow. Stroboscoop aan en 10 jaar terug in de tijd. Het is mooi om te zien hoe de muziek totaal anders is dan Rude 66, maar het publiek toch gewoon lekker blijft swingen. Kwaliteitstechno, zoals we van Delsin zijn gewend. Jammer genoeg is alles uitgelopen en moet Vince een korte set doen. Het lijkt alsof hij dat niet leuk vindt als hem dat verteld wordt door zijn labelbaas, maar het valt allemaal wel mee, de avond loopt perfect en iedereen is happy. Eigenlijk was alles goed aan deze avond, zelfs de naam klopt want er zit veel ‘Boem Tsjak’ in de muziek, maar toch twee kleine dingetjes: In plaats van een goede VJ zetten ze gewoon 2001: A Space Odyssey als film op. Een mooie film, die ook bij de muziek past, maar waarom huur je niet voor een klein beetje extra geld wat goeie vj’s in? Dat kan je dan doen voor het geld wat je aan zo’n Mcbetaald, want dat is het tweede punt: wat deed die gast daar? Aan het begin van de avond was hij sowieso veel te veel aan het ouwehoeren, maar het was ook nog eens slecht verstaanbaar, niet ritmisch, flauw en totaal oninteressant. Een act aankondigen vind ik een goede zaak, maar laat hem verder zijn bek houden of huur een echte MC in. Sterac Electronics, oftewel het electro alter ego van technoheld Steve Rachmad mag de avond afsluiten, en wat ik er van hoor is het een veel belovende set, maar mijn brakheid velt me dan uiteindelijk toch en ik sluip voortijdig het pakhuis uit. Hoe houden mensen dat zo'n heel weekend vol? edit: Een kleine correctie werd ons gemaild door Marsel van der Wielen AKA Peel Seamus: "He Daan, Even wat feitelijk correcties: De MC was gratis! En Vince speelde langer door dan afgesproken (de donder).. :-) hi ho"