Het was feest in OCCII afgelopen zaterdag met serpentines, confetti en polonaises door de zaal. About Paris presenteerde hun debuut-EP op het label Zabel en dat moest gevierd worden. Ter verhoging van de feestvreugde spelen eerst twee Amerikaanse bands. Het duurt even voordat de eerste, Jai Alai Savant, eindelijk op het podium staat en dan worden ze in de eerste nummers ook nog geteisterd door technische problemen zoals een ondeugdelijke microfoon en uitvallend podiumlicht. Frontman, Ralph Darden, heeft een markant hoofd; een ontplofte afro rondom met een emo-bril in het midden, een beetje zoals die gast van TV On The Radio, en de band is geheel in het wit gekleed. Voor het optreden en tussen de nummers klinkt dubmuziek die Ralph met een volumepedaal op het podium aan en uitzet. De band klinkt, voornamelijk door de reggae-invloeden, als een wat punkiger versie van The Police; de zang is rauwer en de diverse distortion-pedaaltjes worden slordig aan en uitgetrapt. Ik ben geen fan van The Police maar dit is best een aardige band. The Flesh is nog wat interessanter, hoewel deze band, net als alle bands vanavond eigenlijk, speltechnisch wel eens wat steken laat vallen. Wat vooral opvalt is de hiphop en R & B-invloeden in de drums en toetsenpartijen, waarmee het verder typische New Yorkse punkfunkidioom een frisse injectie hedendaagsheid krijgt. Zanger / gitarist Nathan Halpern staat links op het podium en in het midden staat de fotogenieke Gabriella Zappia die ook zingt en de opvallende synthlijntjes speelt. Ze hebben allebei prima stemmen en podiumuitstraling. Alles bij elkaar is het een band die heel veel in zich heeft om een succes te worden, maar op dit moment is het nog net niet helemaal wat het zijn kan. Het is wel een band om nog eens te gaan zien als ze weer in Amsterdam zijn. Daarna de helden van vanavond: About Paris. Het sein voor het publiek om de meegenomen confetti, serpentines en feesttoeters uit te pakken en er binnen een paar minuten een gezellige puinhoop van te maken. De band bestaat betrekkelijk kort maar heeft een vliegende start gemaakt en al een redelijke aanhang. Ook voor About Paris geldt dat er potentieel meer inzit dan er nu uitkomt; de EP die nu gepresenteerd wordt lijdt onder de beroerde productie en ook live mist er toch wel iets in de lagere frequenties, hoewel het ontbreken van een basgitaar About Paris juist ook wel weer een eigen sound geeft. Misschien eens een Octaver aan die Korg hangen of toch een echte bassynth kopen. De EP is trouwens wel voorbeeldig vormgegeven en alleen daarom al een leuk hebbedingetje.