De terugkeer van Life of Agony in Paradiso

Passie, energie en een ijzersterke stem

In een bijna uitverkochte zaal hebben de leden van Life of Agony het glas in lood van Paradiso er weer bijna uit weten te raggen met hun dubbele bassdrum en schelle gitaargeluid. Leadzanger Keith Caputo is terug-van-weggeweest.

Passie, energie en een ijzersterke stem

Afkomstig uit Brooklyn, New York, ooit begonnen als vriendengroep in 1989 en uitgegroeid tot een van de grootste crossover metal bands met een trouwe groep fans; Life of Agony staat weer in Paradiso met een nieuw album, “Broken Valley”. De vierde alweer na “River Runs Red”, “Ugly” en “Soul Searching Sun”. Maar naast succes heeft de band ook mindere tijden gekend. Door spanningen onderling ontstonden er onvermijdelijke conflicten op persoonlijk en muzikaal gebied tussen de bandleden. Drummer Sal Abruscato haakte in 1995 al af. Leadzanger Keith Caputo ging een nieuwe carriere in als solo artiest in 1997, omdat dat volgens hem de meest perfecte manier was om zijn creativiteit tot expressie te brengen. Geen harde metal, maar songs waarin hij al zijn liefde en pijn in verwerkte. Een deel van die tijd woonde en werkte hij in Amsterdam, en tourde hij met de Amsterdamse band Miss Antarctica. Life Of Agony speelde gedurende deze jaren met Whitfield Crane, de voormalige zanger van Ugly Kid Joe. Na enkele solo-albums, waaronder zijn eerste album: “Died Laughing” kwam Keith vorig jaar weer terug bij de band voor de reunion tour “River runs again”. Wat bedoeld was als 2 dagen reunie, is uitgelopen op een hele Europese en Amerikaanse tour in 2003. Dit bleek zo’n succes dat ze besloten om door te gaan. Afgelopen week was de band weer in Europa om hun nieuwe cd “Broken Valley” te promoten. Natuurlijk was deze cd ook al tijdens het concert in Paradiso te verkrijgen. Nummers van de eerdere cd’s “River Runs Red” en “Ugly” werden weer met passie en energie gespeeld. Het was aan ze af te zien dat ze blij waren terug te zijn: ze kwamen het podium op voor een toegift en leken er niet meer af te willen. De nummers “Weeds” en bij “Through and through” werden gespeeld en het publiek ging uit zijn dak. En Keith bewees weer eens dat zijn stem nog steeds ijzersterk is. Het was twee uur genieten van een volwassen Life of Agony.