Kwart voor negen wordt aangegeven als het tijdstip van aanvang van voorprogramma The Skidmarks. Iets voor half negen is het nog extreem rustig in Bitterzoet, maar ondanks de late berichtgeving en de vakantietijd is de zaal een klein uur later volgelopen. Het is sowieso al een goede gelegenheid voor slechts een paar euro The Supersuckers te zien, maar vanavond heeft als bonus voorprogramma The Skidmarks, die aan hun laatste shows van hun bestaan bezig zijn. Komende vrijdag zal bij velen al in de agenda staan: de Goodbye Party in Amsterdam, hoewel een dag later het laatste officiële optreden in Oberhausen plaats zal vinden. Vanavond wordt de ingelaste warming-up door The Skidmarks met gemak doorstaan. Vertrouwd geluid in een uitvoering die we zo vaak hebben kunnen zien: niet moeilijk doen, maar spelen. Komende vrijdag zal dat voor het laatst zijn en als The Skidmarks net zo spelen als vanavond wordt dat een niet te missen feest. Vandaag is het vooral feest voor The Supersuckers, die voor de laatste keer deze tour de instrumenten oppakken. Ze zetten het publiek in het begin op het verkeerde been. Country-rock? Die country plaat die ze ooit maakten was zeer goed te pruimen, maar op het podium zien we het liefst de energieke punkrock van de andere platen. Als bij het tweede nummer de gitaren verticaal de lucht in gaan weet het publiek genoeg: nu gaat het los. In anderhalf uur tijd komt een stroom aan strakke rocksongs voorbij. Af en toe zijn de country-roots nog te horen, maar zodra songs als ‘I Want The Drugs’, ‘Evil Powers of Rock and Roll’ en ‘Jailbreak’ gespeeld worden gaan de band en de zaal geheel los op de punkrock-songs. Zanger Eddie Spaghetti hoeft niet veel te doen om het publiek mee te krijgen. Geregeld verschijnt een grote grijns op zijn gezicht. Bijvoorbeeld als hij een song over marihuana aankondigd of als het publiek op zijn aansporing massaal de middelvinger heft. Eddie Spaghetti houdt de hele avond stug een zonnebril en cowboyhoed op. Met zijn basgitaar verticaal de lucht in roept hij het publiek toe dat zijn instrument nog wel meer kan. Een belofte die hij op het einde van de show waarmaakt, als alle andere bandleden ook even de bas mogen bespelen. Want The Supersuckers is niet alleen vuige vieze rock & roll, maar ook een goede show. Een sterke combinatie die we weer moeten missen tot de volgende tour van start gaat. Tot die tijd is er echter geen rust voor de band. Zo staat Eddie Spaghetti over drie dagen alweer op de planken voor een optreden in de Verenigde Staten ter promotie van zijn nieuwe solo cd.