Common is een artiest die zich met elk album dat uitkomt weer verder ontwikkelt. Hij krijgt het ook altijd voor elkaar om te werken met de producers die op dat moment de wereld aan hun voeten hebben. Dit album is het Kanye West, vorig album onder andere de Neptunes en het album daarvoor The Ummah; Q-tip, Jay-Dee, D’Angelo en Questlove. Het bijzondere van Common is wel dat hij met elke producer een bepaalde integriteit weet te bereiken. De avond begint vroeg deze zondag, om acht uur gaan de deuren al open en om half tien staat het optreden aangekondigd. Common trad ‘s middags ook al op bij het North Sea Jazz Festival in Den Haag, dus ik hoop dat hij wat energie bewaard heeft om ook vanavond nog te kunnen knallen. Om tien uur gaan de lichten uit en gaat de spot aan. Na een grandioze opkomst met “Be”, de titeltrack van Commons nieuwe album wordt de toon gezet voor de komende twee uur. Common gaat de hemel aanraken vanavond, ik voel het. Hij vraagt ons de ogen te sluiten terwijl de toetsenist heerlijke achtergrond muziek speelt. Common vertelt dat de “B” staat voor de basementparty’s waar hij als altijd jongen kwam en dat hij die vibe vanavond wil terugbrengen. Daarna vervolgt hij: “Whether you smoke weed, or got drink at the bar, I just want you to listen to this guitar”. Het nummer “Afrodisiac for the world” wordt ingezet waarop de tranen in mijn ogen springen. Godsamme, wat is dit vet. In tegenstelling tot de laatste keer dat ik Common zag, zo rond “Like water for chocolate” (2001) doet hij nu niet alleen nummers van zijn nieuwste album. En dat komt de show zeker ten goede. En een show, nou dat was het hoor. Common breakdanced, vraagt een dame het podium op voor een dansje en wat handtastelijkheid, geeft met gemak freestyles van vijf minuten en pingelt vrolijk mee op de toetsen als ie daar zin in heeft. De reacties op Commons voorlaatste album “Electric Circus” waren, vooral uit de hiphopscène, verre van lovend. Common moest na “Like water for chocolate” echter wel met een totaal ander album uitkomen, want hij wist dat elk nieuw stuk vergeleken zou worden met dit meesterwerk. Common zegt ziek te worden van de negatieve reacties op het album en zet het nummer “They Say” in, waarop John Legend het refrein zingt. Na dik anderhalf uur verlaat de band het podium, alleen om keihard terug te komen met een knallende versie van “The 6th sense”. Het is ongelofelijk hoe goed deze show in elkaar zit. De zaal gaat compleet uit z’n dak. Ik zie mensen op de balkons op de stoelen staan. Vergelijk dit eens met het gemiddelde hiphopconcert van vandaag, waarbij na drie kwartier de lol er wel af is. Door elk nummer een goede opbouw te geven, een woordje vooraf of plotselinge pauzes werd de aandacht goed vastgehouden. Als Common voor de tweede keer de zaal verlaat, en de lichten uitblijven, wordt er dik vijf minuten geschreeuwd om meer. Die gast kan het ons echt niet aandoen om weg te gaan. Ooit. Gelukkig komt hij nog een de planken op om ons te vertellen dat de wereld van ons is in een tien minuten durende versie van het nummer “It’s your world”. De band verlaat tijdens de het nummer het podium, alleen de toetsenist blijft over. De zaal begint spontaan heel zachtjes het refrein te zingen. Godsamme, wat is dit vet ! Ik zweef naar huis, draai “Afrodisiac for the world” nog één keer op en zet ’t em op een janken.