Het blijft niet bij die ene opmerking, werkelijk de hele avond staat in het teken van het grote voetbalfeest: de zaal staat vol met zwart-wit gestreepte Engelsen, die allemaal het openingssalvo van de band herkennen als Mark Knopfler's ‘Theme From Local Hero’, dé muziek waarmee de zwart-witten elke thuiswedstrijd het stadion binnenlopen. En verdomd, wijst Sam Fender nou aan dat niemand minder dan Alan Shearer vanavond op het VIP-balkon zit, de topscorer van de Premier League allertijden? Jazeker!
Om te begrijpen waarom Sam Fender daar zo vol van is moet je iets begrijpen van de plek waar hij vandaan komt: Newcastle, het buitengebied, een van de grote post-industriële steden van het noorden, een stad waar de wegen op een maanlandschap lijken. Het is ver van Londen, maar misschien wel de hoofdstad van Engeland als ‘Crumbling Empire’, zoals Sam Fender zingt in zijn nieuwe song. Het nummer is volgens hem geïnspireerd door zijn maat Earl, die vandaag óók al in de zaal is. Na jarenlang gekloot met verslaving en werkloosheid wist die zijn leven zin te geven door zich in te zetten voor mensen die net als hij vermorzeld worden door het systeem. Sam Fender mag dan inmiddels een wereldster zijn, hij vergeet de stad die nooit wint niet. Hij zingt erover, zijn naam prijkt letterlijk op hun voetbalshirt en deze zomer vinden zijn allerbelangrijkste shows plaats in St James’ Park. Sam Fender ís hun local hero.
AFAS krijgt de volle kans mee te genieten van de overwinningsroes, want het geeft de hele band vleugels. Niet in de laatste plaats gitarist Dean Thompson, die Fender al vanaf zijn twaalfde kent. Hij zweept de zaal op als een soort hypeman, waardoor Fender zelf lekker onderkoeld kan doen en toch vreugde uitstraalt. De Brit speelt met een grote band, met drie gitaren, toetsen, trompet en in bijna elk nummer een saxofoon, die ronkend ruw gespeeld wordt zoals Clarence Clemons dat zou doen. Het is zijn eigen E-Street Band, een muur van geluid. De gitaarsolo's speelt Fender zelf en opvallend genoeg allemaal met zijn rug naar het publiek, maar wel voluit.