HET CONCERT:
Naam van Artiest, Pinkpop Stage 4, zaterdag 11 juni 2016
Pinkpop: Kleinste tent nog iets te groot voor The Sore Losers
Dit zie je liever in een viezig Belgisch zaaltje
In België is The Sore Losers al best een grote band. Grote zaal AB in Brussel, drie albums op zak, flinke aandacht van Studio Brussel. In Nederland zijn ze nog wat kleiner en dus staan ze op Pinkpop op Stage 4, de kleinste tent.
DE ACT:
The Sore Losers maken rock met een scheutje blues en garage. Zelfs met je oren dicht heb je dat meteen door. Leren jackies, grote poses, een drummer die op een kleine kit drumt alsof zijn leven er van af hangt.
HET NUMMER:
Ze hebben singles die veel bekender zijn, maar toch vonkt het pas echt bij 'Dirty Little Pretty Thing'. De rammelende rif, de drummer die de boel alleen maar zit op te jagen, en het refrein dat telkens even een paar seconden adempauze geeft. Hij is voorbij voor je er erg in hebt, maar duurt lang genoeg om de hele tent plotsklaps in het concert te trekken.
HET MOMENT:
Eigenlijk begint het voor 'Dirty Little Pretty Thing' al te vonken, met een venijnige versie van – uhm, echt? ja! – 'Radar Love'. Dat is natuurlijk dé truc om de oude garde Pinkpoppers erbij te trekken. Het werkt hoor, de eerste van het groepje vijftigplussers midvoor die het nummer herkent, kapt hun borrelpraat af en veert op. 'Hey, die kennen we!'
WAT VERDER OPVIEL:
Dat de band een stuk groter is bij onze zuiderburen, is te merken. Opeens lijkt het alsof je het in het Vlaamse Limburg staat, als je de tongval vooraan zo hoort. Een en al Belgen, waarvan een groot deel al goed in de olie is. Dapper dat die ene Nederlander met zijn oranje 'Eventueel Europees Kampioen'-shirt, precies daartussen gaat staan. Het levert nogal wat heimelijke foto's van zijn rug op.
HET PUBLIEK:
The Sore Losers kunnen wel populair zijn en in een goed gevulde tent staan, dat betekent nog niet dat iedereen ook de volle aandacht heeft. Her en der staan wat mensen met de rug naar het podium toe, anderen zijn bezig elkaars tatoeages te bekijken, en weer anderen zingen alles met vuist en bier in de lucht mee.
HET OORDEEL:
Tussen al het gitaar- en hitgeweld dat op Pinkpop staat, vallen The Sore Losers een beetje in het niet. Ze hebben de attitude en het spelplezier, maar nog niet de nummers, of echt scherpe riffs, om met zo'n vroege show iedereen wakker te schudden. Zelfs de kleinste tent is nog iets te groot. Dit zie je liever in een viezig Belgisch zaaltje waar bier en zweet samen van de muren druipen. Niet in een langzaam leeglopende tent.