HET CONCERT:
Rammstein, Pinkpop Main Stage, zaterdag 11 juni 2016
Pinkpop: Rammstein bedrijft de liefde met pijn en vuur
Het type spectaculaire show waarvoor je ieder jaar weer naar Landgraaf wilt
Monsterlijke maskers waar indrukwekkende vlammentongen uit likken, vuurwerk voor, achter en op het podium, en Till Lindemann die zichzelf met een bomgordel opblaast: zomaar wat visueel geweld in alleen al het eerste halfuur Rammstein. ’s Werelds grootste industriële metalband is op Pinkpop weer spectaculair als vanouds. En toch is er ook iets ontroerend aan de show van Rammstein. Hoe kan dat toch?
DE ACT:
‘Opgestaan uit de ruïnes, gelukkig voor mens en machine, haast u van heinde en verre. We zijn terug.’ Het is de vierde keer dat Till Lindemann en zijn Teutonen voet zetten in Landgraaf, en ze komen op met een soort-van-nieuw-nummer: 'Ramm 4', dat op het refrein na een geniaal samenraapsel is van oude Rammstein-songtitels. Een ode aan het verleden, iets waarvan ’s werelds grootste industriële metalband op wel meer vlakken wordt beticht, zeg maar. Nog altijd ziet Lindeman eruit als een Germaanse beul van een mijnwerker, zijn kabels van armen gehavend en onder de modder. 53 jaar is hij inmiddels, en met de jaren gaat de angstaanjagende vermoeidheid waarmee hij rondmarcheert hem alleen maar steeds natuurlijker af. En tegelijkertijd is hij natuurlijk de spottende clown die zijn microfoon wellustig likt en af en toe mal over het podium zwiert, de man die Rammstein misschien nog wel harder uitlacht dan wij allemaal.
HET NUMMER:
Waar hun vorige Pinkpop-show nogal leunde op laatste album Liebe Ist Für Alle Da, is dit weer een groteske parade van hits. Onwaarschijnlijk rave-anthem 'Du hast' is dan de allergrootste van allemaal, over het gehele veld gebroederlijk meegebruld.
HET MOMENT:
Betere vraag: welk moment niet? Waarschijnlijk is er in de hele geschiedenis van Pinkpop geen act die zoveel pyrotechniek en stageprops meeneemt. Alleen al die setopening, waar de lucht áchter het podium in brand wordt gestoken en Rammstein uit het plafond komt neerdalen. Die bizarre vlammenwerpmaskers in 'Feuer frei'. Het moment dat Lindemann zichzelf bijna laconiek opblaast als zelfmoordterrorist, om een nummer later alweer te brullen dat hij toch niet zo’n zin heeft om aan z’n lul te zitten of hem ergens in te steken. In één kwartier Rammstein is er al evenveel te zien als in de hele laatste Star Wars-film. Wat dacht je ook van die toetsenist gekleed als gevangene met gagbal, die door Lindemann als sm-meester naar voren wordt gesleept, in een bak gegooid waarna hij vuur over de arme jongen uitstort? Die herrijst vervolgens weer in glitterkostuum, om de rest van de show op een loopband voort te ploeteren.
Maar het monumentale en bijna ontroerende beeld van Rammstein dat eenieder in het geheugen wordt gegrift is het moment dat Lindemann weer de lucht in vliegt als brandende engel, zeker voor de mensen die Lindemann nog nooit aan het werk hebben gezien (en aan de vele jonge gezichten in het eerste vak te zien, zijn dat er nogal wat).
WAT VERDER OPVIEL:
In het toegift kleurt het podium plots blauw-wit-rood voor anti-VS-anthem 'Amerika', voor het eerst sinds tijden weer live gespeeld.
HET PUBLIEK:
Hele volksstammen zijn aangerukt om Rammstein weer eens aan het werk te zien: het zijn vooral brede, al wat oudere mannen die uit alle macht de aderen in hun nek spannen terwijl ze die sloot aan hits meeschreeuwen. Maar zelfs het voorste vak is diverser dan verwacht, jochies van net 18 en piepjonge meisjes met chokers die de band nu voor het eerst ziet en zich laten overweldigen.
HET OORDEEL:
Wat maakt het dat hele volksstammen zich herkennen in de militante muziek van Rammstein? Wat maakt dat ze daadwerkelijk worden ontroerd door Lindemann? Het is niet zozeer het pure machtsvertoon of die kleine knipoogjes naar het verleden, want uiteindelijk bezingt Lindemann toch vooral een vurig en universeel verlangen: het verlangen om erbij te horen, het verlangen om pijn te doen (uit liefde!) en vooral het verlangen naar de ander. Soms bijna zoetsappig (ja echt!), soms gewoon om ‘m ergens in te steken. Hoe herkenbaar wil je het hebben? En dat verpakt in een sensationeel optreden dat belachelijk sensationele showelementen verenigt met bergen hits, humor en de mogelijkheid écht te raken. Het type optreden waarvoor je ieder jaar weer bereid bent om naar Landgraaf te komen.
DE FOTO:
SETLIST:
1. Ramm 4
2. Reise Reise
3. Hallelujah
4. Zerstören
5. Keine Lust
6. Feuer Frei!
7. Seemann
8. Ich Tu Dir Weh
9. Du Riechst So Gut
10. Mein Herz Brennt
11. Links 2 3 4
12. Ich will
13. Du Hast
14. Stripped
TOEGIFT:
15. Amerika
16. Engel
17. Sonne