Natalie en Anja uit Keulen kunnen dit alleen maar beamen. Zij wijzen meteen op de 'tedere' ballades als 'Ohne Dich' of 'Stirb nicht vor mir'. In deze categorie past ook 'Amour', het favoriete nummer van de Duitse dames. 'Het is een gemene vraag om een favoriete Rammstein-song uit te kiezen, maar omdat de liefde zo perfect beschreven wordt in dit nummer, gaan we toch voor deze.' De twee vriendinnen zijn al sinds 2005 fan van de band. Ze komen dan ook speciaal voor Rammstein naar Pinkpop. 'In Duitsland geven ze maar een beperkt aantal shows. Met als gevolg dat de concerten vaak binnen vijf minuten zijn uitverkocht. Vandaar dat dit pas ons derde optreden is dat we live gaan zien.'
Ze hebben ook wel een verklaring voor de populariteit van Rammstein: 'De teksten zijn eerlijk, fans identificeren zich met wat er in de songs gezegd wordt. Ze provoceren, maar puur om de mensen aan het denken te zetten, niet meer en niet minder. Maar dat geldt niet voor iedereen. Mijn vader, een groot Pink Floyd-fan, vindt het maar teutonisch gezang!'
De dames zijn voor het eerst op Pinkpop. Wat ze opvallend vinden in vergelijking met bijvoorbeeld een festival als Rock Am Ring is dat Pinkpop zo 'schoon' is. 'Ook gaat het er veel 'ruhiger' en 'gemütlicher' aan toe, vertellen ze. 'Bij Rock Am Ring moet je soms zes uur in de rij staan om vooraan te komen. Om over die pisbeekjes die op een gegeven moment ontstaan maar niet te spreken.'
Pinkpop: De fans van Rammstein
Sehnsucht in Landgraaf
Monotoon, bot en industrieel, drie steekwoorden waarmee de muziek van Rammstein vaak omschreven wordt. Maar hoe zit het met de fans? Zijn zij net zo rauw en eentonig als de muziek van de Duitse band? Of gaat er, zoals zo vaak, toch een zekere tederheid schuil achter al dat industriële geweld? Want als zelfs de toch zachtaardige schrijver Arnon Grunberg ooit tegenover 3voor12 verklaarde dat Rammstein een soort 'liefdesobject' voor hem werd...
Nadim, Stephan, Kai en Dennis komen uit Heimbach, een plaatsje in de Eifel op zestig kilometer afstand. 'Pinkpop is lekker dichtbij voor ons, we komen hier dan ook al jaren. Alhoewel we alle vier grote Rammstein-fans zijn, heeft dat zeker niet de doorslag gegeven. Wat ze aan met name aan de band waarderen is de 'speciale sound en show'. Stephan: 'Het geluid is onvergelijkbaar met welke band dan ook. Het zijn simpele nummers met eenvoudige teksten die als een soort mantra in je hoofd blijven zitten.' Kai: 'Tel daarbij op het charisma van de zanger en je komt tot een unieke formule.'
Dennis: 'Ik zag gisteren Red Hot Chili Peppers aan het werk. Een ongeïnspireerd en plichtmatig optreden. Ik miste de spirit. Daar zal je Rammstein nooit op betrappen.' Stephan: 'Ja, het is een band die provoceert, maar dat hele verwijt dat ze rechts-extremistische neigingen zouden hebben, is bullshit. Someone leads, someone follows, zo werk het ook in real life.'
Voor Sarah uit Kerkrade is de muziek van Rammstein meer dan alleen ontspanning en vermaak. Sinds het tweede album Sehnsucht is ze fan. Ze vertelt dat de muziek voor haar een therapeutische werking heeft gehad. 'Van dat album werd de singel 'Engel' uitgebracht. En dat kwam toen precies op het juiste moment, want mijn moeder overleed in die periode en zonder dat nummer was ik nooit door deze zware tijd gekomen. Hier kon ik mijn verdriet en mijn frustraties mee verwerken. Het nummer heeft me er dusdanig doorheen gesleept dat ik een brief heb geschreven aan de band. Om ze te bedanken voor de steun die ik dankzij dit nummer heb gekregen. Ja, wat dat betreft werkt Rammstein beter dan een psychiater. Helaas is die brief altijd onbeantwoord gebleven.'
Sanne uit Zwolle is alleen gekomen en ze ziet haar favoriete band vandaag voor het eerst. Duitsland heeft een speciale aantrekkingskracht op haar. Het feit dat de band in het Duits zingt, is dan ook van de redenen waarom ze zo'n fan is. 'Het land trekt me op de een of andere manier aan. Ik zit er aan te denken om zelfs ooit naar Duitsland te emigreren. Het begon eigenlijk allemaal met Tokyo Hotel, dat was mijn allereerste concert. Dus Rammstein was eigenlijk de logische volgende stap.' Niet zonder trots vertelt ze dan ook dat ze sinds haar achttiende een Rammstein-tattoo net onder haar nek heeft. Met een klein beetje afschuw staat Sanne dan ook te wachten aan de zijkant voor hetpodium totdat het Doe Maar-circus voorbij is. 'Ik had ook al voor de zekerheid tijdens Doe Maar naar voren kunnen lopen, maar nee, dan sta ik toch liever hier aan de zijkant te wachten. Over het Rammstein-effect zegt ze: 'Het is gewoon muziek waar ik vrolijk van wordt. Al vind ik de term 'Tanzmetal' weer een beetje overdreven.'