HET CONCERT:
Bazart, Pinkpop Stage 4, zaterdag 11 juni 2016
Pinkpop: Het is niet al Goud wat er blinkt bij Bazart
Vlamingen komen pas laat op dreef
Kiezen tussen twee Nederlandstalige acts tegelijk, wat een weelde. Op het hoofdpodium het sentiment van het aloude Doe Maar, op Stage 4 de exclusievere frisse keuze van nieuwe Vlaamse band Bazart. Het wordt die laatste, al zijn er maar weinigen die dezelfde keuze maken.
DE ACT:
Indie muziek gezongen in het Vlaams, het was er lange tijd niet, maar daar is nu verandering in gekomen door de Antwerps-Gentse band Bazart. In het kielzog van de succesvolle Vlaamse Engelstalige band Oscar & The Wolf maken ook zij sfeervolle synthpop met hier en daar een beat. Met 'Goud' hadden ze dit jaar overdag al airplay op 3FM.
HET NUMMER:
Toch wel 'Goud', helemaal aan het eind van de set. Dan gaan de telefoons voor de Snapchats omhoog en wil men op commando wel springen.
HET MOMENT:
Er gebeurt eigenlijk weinig opmerkelijks, totdat zanger Mathieu Terryn bekent: 'Blij dat jullie bij ons staan. Wij hadden ook graag naar Doe Maar gegaan, maar dat gaat niet helaas...'
HET PUBLIEK:
Wanneer aan het begin de presentator vraagt hoeveel Vlamingen het publiek telt, gaan er opmerkelijk veel vingertjes omhoog; Bazart is in Vlaanderen al een redelijk grote naam aan het worden door de singles 'Goud' en 'Tunnels', die veel gedraaid worden op Studio Brussel, de evenknie van 3FM. En het Drielandenpunt is natuurlijk maar op een steenworp afstand van Landgraaf. Toch blijft de tent van Stage 4 het hele optreden maar voor de helft gevuld.
HET OORDEEL:
Bazart zou op papier heel boeiend kunnen zijn. Aan de ene kant door de Vlaamse teksten, aan de andere kant door de combinatie van indierock met danceritmes. Maar op beide punten stelt de band teleur. De meerstemmigheid maakt de teksten nog slechter verstaanbaar voor een Nederlander. Verder hebben te veel nummers hetzelfde langzame ritme en dezelfde vibe. Daardoor zakt de zet van lamlendigheid als een plumpudding in elkaar. Ook een misplaatste cover van het van De Jeugd van Tegenwoordig’s 'Sterrenstof' kan daar geen verandering in aanbrengen, het nummer is ontdaan van iedere bite. Pas de laatste twee nummers hebben wat meer tempo. Deze gemissen zouden nog gecompenseerd kunnen worden door een boeiende voordracht, maar de zanger van Bazart mist het charisma van Max Colombie van Oscar & The Wolf. Dan wordt het helaas een lange zit.