Een luid applaus klinkt in de tot de nok toe gevulde zaal van de Schouwburg wanneer Typhoon het podium op komt. De sympathieke rapper is geboren in ’t Harde en inmiddels 31 jaar oud. Hij bedankt het publiek voor de warme ontvangst en neemt plaats op de relaxt ogende sofa die voor hem klaarstaat. Hofman start een korte film die bevestigt wat we eigenlijk al lang weten: Typhoon gaat als een speer. Beelden van zijn shows op Pinkpop, Lowlands en talloze andere grote festivals komen voorbij. Na afloop van de film glimlacht de rapper schuchter. Hij wekt de indruk zijn eigen succes nauwelijks te kunnen geloven.

“Hoe ik mijn jeugd ervaren heb? Ik ben opgegroeid in ’t Harde, een dorpje in de buurt van Zwolle. We woonden in een bebost gebied, waar ik als kind veel buiten speelde. Ruimte heb ik altijd heel belangrijk gevonden.” Zijn ouders heeft hij beide lief. “Met mijn moeder heb ik een hele goede band. Ik leer van haar en zij van mij. We kunnen samen lekker lompe grappen maken.” Met zijn inmiddels gepensioneerde vader, heeft De Randamie een ander soort relatie. “We hebben ook een goede band, maar in tegenstelling tot mijn moeder was het met hem lastiger om over persoonlijke dingen te praten. Hij is altijd militair geweest, maar tegenwoordig is hij mijn chauffeur en bespreken we onderweg naar optredens steeds meer met elkaar.” Vroeger was dat wel anders, zegt Typhoon. “Mijn vader was eens in de badkamer en ik wilde een beetje het ijs tussen ons breken. Ik zei hem dat ik van hem hield, waarop een ongemakkelijke stilte en vervolgens wat gemompel zijn enige reactie was.”

De Randamie was niet de enige binnen zijn familie die op muzikaal gebied actief was. “Mijn oudste broer was mijn grote voorbeeld. Hij rapte en schreef zijn eigen teksten. Dat vond ik heel cool.” Zijn eerste muzikale stappen zette Typhoon in de bibliotheek van ’t Harde, waar hij voor het eerst in zijn leven optrad. Later, op zijn veertiende, deed hij ervaring op als back-up MC van zijn grote broer. “De twee jaar dat ik dat gedaan heb, waren echt geweldig. Dat vergeet ik van mijn leven niet meer.” Echt spelen leerde hij naar eigen zeggen in het voorprogramma van Opgezwolle. “Ik mocht die hele tour het voorprogramma doen. We hebben zelfs hier in Nighttown gestaan. Ik hoorde dat Rotterdam een lastig publiek had, dus ik was behoorlijk nerveus toen ik het podium op moest. Maar toen ik eenmaal bezig was, ging de hele tent uit zijn dak.”