Hueting heeft in de studio alle instrumenten op zijn debuutalbum Glow voor eigen rekening genomen, maar treedt vanavond met een vierkoppige band aan. Een goede keuze zo blijkt, want de nummers worden met een volle, soms donkere sound gebracht en klinken nog beter dan op het album zelf. Het publiek wordt van meet af aan getrakteerd op vette baslijnen, overgoten met zwevende synths en stevig ondersteund door Huetings eigen drumpartijen. Drums die overigens lekker op de voorgrond staan en erg kundig gespeeld worden. De muzikale passie druipt er vanaf.

Jammer dat andere aspecten van de show wat ondergesneeuwd raken. Zingen kan Hueting wel, maar het is niet zijn grootste kwaliteit. De charmante achtergrondzangeres die hij heeft meegebracht maakt wat dat betreft veel goed, maar als er in bijna elk nummer wordt teruggevallen op ‘hejaa-hejee’ zanglijnen is de nieuwigheid er op een gegeven moment wel af. Daarnaast kan Hueting dan alle instrumenten onder de knie hebben, het publiek bespelen moet hij nog wel een beetje oefenen. Er komt namelijk op een 'leuk dat we hier zijn' na niet veel uit vanavond. Sterke muzikant, die Hueting, goeie band ook, maar met wat meer podiumervaring kan de show nog groeien.

Was het dan saai?
Nee, dat zeker niet. Aan het eind werd er zelfs nog eventjes gedanst!

Gedanst? Op Jo Goes Hunting?
Jazeker, live brengt de band toch nog wel wat meer jeu in vergelijking met het album.

Is er dan ook een instrument dat Hueting niet beheerst?
Waarschijnlijk wel. Zo hebben we bijvoorbeeld geen klarinet, panfluit of waterorgel op het podium gespot.