ESNS16: Drummakid, hiphop wat de klok slaat

Rappende drummer weet in korte tijd meermaals te verrassen

Jan van der Meulen ,

Waar hij zich bij Typhoon achter het drumstel vooral bezighoudt met het door elkaar gooien van hiphop, jazz en funk, gooit Eddy Addai ofwel Drummakid het solo over een heel andere boeg. Vanavond is het rauwe, bonkende, op Amerikaans leest geschoeide hiphop wat de klok slaat.

Aanvankelijk is de show nog wat rommelig. De beats zijn hard en de meegereisde bassist voorziet de muziek van een zware ondertoon, maar de nummers lijken wel erg veel op elkaar en Drummakid zelf is meer tegen het publiek aan het zwammen dan dat hij daadwerkelijk zit te rappen. Toegegeven, dit gaat hem wel goed af. Alle aanwezigen eten vanaf het begin uit de hand van de rapper, en als hij halverwege de show een jointje opsteekt is het feest compleet.

Dat de zaal op dit moment al voor de helft leeg is, is vooral jammer voor de afhakers. Addai trekt namelijk in drie kwartier een trukendoos open. Na een langgerekte bassolo gaat het hard. Drummakid gaat, zonder te stoppen met rappen overigens, los op zijn drumkit, zwoele danseressen verschijnen ten tonele en er wordt afgesloten met de sterkste nummers die Addai in huis heeft. Een show die gaandeweg alleen maar beter wordt, het mag uiteindelijk langer duren.

Kan Drummakid niet beter uitsluitend solo gaan?
Dat lijkt nog wat teveel van het goede, vooral omdat er vooralsnog geen hele set kan worden gevuld met louter sterke nummers. Maar geef hem wat tijd.

Waarom spreekt Drummakid de helft van het optreden het publiek in het Engels aan?
Echt geen idee.

Zat er nou hasj of wiet in dat jointje?
Hasj maakt actiever dan wiet. Uit de enorme energie die Addai in zijn show stopt gokken wij dat het om optie 1 gaat. Maar pin ons er niet op vast.