Yung Internet: 'We gaan gewoon lekker op andermans ellende'

Amsterdamse hiphopgroep over Appelsap, poepen in de gracht en kids inspireren

Ralph-Hermen Huiskamp ,

Liever een puntje dan een lijn, meisjes tegen komen in de rij voor munten op een festival, shit waarvan je bekken trekt, een pasje voor vaste gasten van de Chicaco Social Club op het Leidseplein. Yung Internets laatste mixtape, Free Wifi, luistert als een verslag van een weekend lang naar de getver gaan in de hoofdstad. Zaterdag staan ze op Appelsap, waar ze primetime in de herkansing gaan voor die gekke show vorig jaar.

Fris en fruitig zitten de drie op woensdag in een Amsterdamse lunchtent. Zo een waar je ontbijt met kokoswater, chiazaad en proteïnepoeder kan krijgen. Of cocktails met acaibessen, wortelsap en vodka. Nogal een contrast met de teksten van Yung Internet. Het zijn drie vrienden die elkaar constant aanvullen, voor de ander gaan staan als die het even moeilijk heeft en die nog een beetje verrast zijn hoe hun muziek nu wordt opgepikt. Hyperlink, de dj en producer, lijkt op het eerste gezicht de rustige van de drie. Zo een waarvan je denkt dat hij niet luistert, en die dan opeens met met een scherpe opmerking komt. MC ’s Yung Mauro en Yelli, een afkorting van Yellinek, zijn de praatjesmakers. Bij die laatste merk je dat hij dankzij zijn acteercarrière, Yelli is acteur Sergio Hasselbaink, al meer interviewervaring heeft. ‘Flats, daar is je titel voor boven het stuk!’ roept hij nadat hij een uitspraak van Mauro omtovert tot een pakkende en nog net iets clichématigere kop. Ach, waarom ook niet, het wordt de kop. 

De drie kennen elkaar al jaren. Hyperlink is al lang bezig met muziek. Na een poos op hoog niveau geskate te hebben, waarvan hij Yelli ook nog kent, duikt hij in de muziek. ‘En als altijd als ik iets leuk vond, wilde ik er meteen goed in worden.’ Mauro schreef altijd al, voor een Amsterdams jongerenblaadje. ‘Recensies over toneel, exposities, dat soort shit.’ Ze komen elkaar uiteindelijk steeds vaker tegen op feestjes en afterparty's, tot er een keer een afterparty in een studio is waar ze een eerste nummer opnemen. Maar het beste verhaal is hoe Hyperlink en Mauro elkaar tegenkwamen. ‘Ja man, vertel het’, schatert Yelli als de dj het aansnijdt en twijfelt of het wel geschikt is voor publicatie. ‘Ok. We waren op een feestje en ik moest echt heel nodig poepen. De wc’s waren zo druk man, het kwam er bijna uit. Toen ben ik maar buiten op een bootje van een vriend over de rand gaan hangen. Mauro was meegelopen omdat hij ook moest pissen. Toen hij zag dat ik er bijna achterover in flikkerde, greep hij mijn hand. Toen dacht ik, jij bent een goede dude.’ 

‘Hier op de grond lag hij’
Het begon eigenlijk allemaal echt op feesten en afters dus. Geen verrassing als je de teksten luistert. De Nyx, de Soos, Paradiso, het komt allemaal langs. En drugs. Veel drugs. ‘De eerste keer dat we gingen tapen, waren we op een afterparty en bespraken we gewoon wat we allemaal gezien en gedaan hadden,’ vertelt Yelli. We spraken daarna op maandagen af. Je kan wel na het weekend een vriend bellen en vertellen wat je gedaan hebt, maar het is veel leuker als je naast elkaar staat, voor een microfoon en het vertelt over een beat. Als je dat dan terugluistert, haal je er veel meer plezier uit. Je hebt rappers die vooral rappen over wat ze willen hebben. Geld, auto’s, weet ik veel. Wij bespreken gewoon ons weekend. Het is onmogelijk om te liegen. Ga maar naar de barman van de Soos, en vraag hem of Yelli op de grond lag. Ja hier, zal ze zeggen, hier lag hij.’

‘En kijk’, legt Mauro uit, 'als ik het hele weekend op de bank heb gelegen met mijn chick, beetje jointjes roken en Netflix kijken, dan heb ik geen ene moer te vertellen. Ik ben ook niet de guy die dan iets kan verzinnen. We hebben er wel eens tracks over gemaakt, maar die zijn veel minder leuk om te luisteren.’ ‘Maar waarom heb je dan het hele weekend op de bank gezeten, vertel dat ook even’, onderbreekt Yelli hem. ‘Omdat je de nacht daarvoor helemaal gummy in de Paradiso stond.’ ‘Ja, ik had te veel ketamine gesnoven, zoiets. Of omdat een mattie per ongeluk een sleutel M onder me had geschoven.’

Drugs is dan wel een rode lijn door de teksten, de drie verbazen zich dat het bij fans vaak vooral ook om die drugs gaat. ‘Laatst kwam er nog een jongen op ons af in Den Haag', vertelt Hyperlink. ‘Hij was helemaal fan, wilde met ons op de foto. Hij vertelde me dat we hem inspireerden. Lekker man, dacht ik. Ik hem vragen, wat doen je dan, Rappen, produceren. Vet hoor. Nee, nee, zei hij. Ik zal vertellen hoe jullie me inspireren: om meer drugs te gebruiken. Haha, zo is de jeugd blijkbaar, zo luisteren ze. Maar daar gaat het helemaal niet om. We brengen het helemaal niet stoer, volgens mij hebben we het vooral over de minder leuke verhaaltjes. Dat we nog geld krijgen van een dealer, in een greppel liggen, of niet genoeg geld hebben voor coke.’ ‘Het is hoe we tegen elkaar praten als vrienden’, maakt Mauro het af. We gaan gewoon lekker op andermans ellende. Iemand vertelt de domme shit die hij heeft uitgehaald, je gaat hem een beetje fokken en op een gegeven moment kan hij er ook niet meer serieus mee zitten. Het haalt de angel er een beetje uit.’ ‘Precies,’, vervolgt Yelli. ‘Het is gewoon vet grappig als iemand na zo’n avond weer naar zijn werk moet en een presentatie moet houden. En buiten dat, hoezo is het oké om te rappen over drugsdealen, en ben je zodra het gaat over gebruiken een gekke guy? 

Parachutes
Het heeft ze gebracht waar ze nu staan. Mixtapes die steeds maar sterker worden, een bescheiden hit in de scene met 'Binnenstad', steeds meer optredens in Nederland en België en zelfs een herkansing tijdens Appelsap, waar het vorig jaar toch even anders liep toen alleen Mauro en Hyperlink kwamen opdagen. Tegen Noisey vertelde Yelli dat hij door de zenuwen voor hun eerste grote boeking even goed in de ‘saus’ ging, waarna uiteindelijk de angst kwam. ‘Liever niet erheen, dan zo,’ dacht hij vervolgens. Als het vandaag ter sprake komt zie je meteen hoe de vriendschap van de drie werkt. Yelli wordt ongemakkelijk en kapt het af. ‘Ja vorig jaar was ik er niet, zaterdag wel’ en hij schuifelt opeens wat ongeduldig op zijn stoel, kijkt op zijn horloge, loopt naar de wc, gaat roken. Meteen nemen de andere twee het over en voor hem op, zoals dat met vrienden gaat. ‘Het is de enige keer dat het gebeurd is,’ snelt Mauro te zeggen. ‘Dat was kut, maar voor hem ook. We hebben allemaal onze dieptepunten, maar zijn er voor elkaar. Als ik geen geld heb, kan ik altijd eten en hoef ik niet zonder onderdak te zitten. We hadden veel te lang gewacht toen, kwamen pas een kwartier voor het optreden op het terrein. Helemaal gestrest. Rogier van Appelsap kwam naar ons toe. ‘Hey, waar is Yelli dan? Die is er niet? Oh, dat is best wel hiphop man.’ Toen hebben we er om gelachen, en alsnog de show met zijn tweeën gedaan. Het ging vet goed, en uiteindelijk hebben we een topdag gehad. Shit loopt zoals het loopt, ik ben ook wel eens niet op komen dagen bij interviews, lig ook wel eens te cracken op de bank. We respecteren van elkaar, we komen er altijd wel uit. Ook als iemand er een keer niet is. Daarbij, luister naar onze teksten man, mensen staan er echt niet van te kijken als er zoiets gebeurt. We proberen het niet goed te praten, maar zo is het gewoon.’

Iets later bij een sigaret heeft Yelli zich al weer herpakt. ‘We moeten gewoon vooruit kijken. Luister, ik kan je nu alvast vertellen wat we volgend jaar gaan doen. Met Bevrijdingsdag zitten we in de helikopter. Wacht maar. En we stappen niet gewoon uit, maar springen uit met parachutes. We durven nooit vooruit te kijken omdat tot nu toe alles wat we gezegd hebben is uitgekomen. Dus als ik nu zeg dat wij dat gaan doen, dan gaan wij dat doen. En jij gaat mee. Let’s go!'