Want laten we wel wezen, het pand waarin Claire huist heeft een roemrijk verleden. Het donkere techno hol Studio 80 was jarenlang prominent in de underground. Het was het kindje van ID&T’s Duncan Stutterheim. Toen hij zich eind 2015 uit de dance terugtrok, viel ook voor de 80 het doek. De mannen van onder andere de club Disco Dolly zagen hun kans schoon en kochten het pand. Hun doel: muzikaal hoog inzetten en de club kleurrijker maken. Wie weleens in Studio 80 is geweest kan zijn ogen bij binnenkomst bijna niet geloven. Een sfeervolle ambiance, inclusief fontein leiden je langs de kluisjes naar de zaal. Die zaal doet meer aan als een chique café dan een nachtclub. Het tegenovergestelde van het donkere 80.
ADE16: Claire is alles-eter tijdens WorldwideFM showcase
Meestercurators laten Shazam overuren draaien
Tijdens Amsterdam Dance Event debuteren twee nieuwe clubs, Claire en Shelter. De laatste hield afgelopen weekend al een generale repetitie, maar voor Claire is deze woensdag echt de vuurdoop. De grootste vraag vanavond is dan ook niet hoe host WorldwideFM het er ’s nachts vanaf brengt, maar welke metamorfose Studio 80 ondergaan heeft.
Muzikaal zit het vanavond wel goed. Gilles Peterson liet in zijn keynote al zien dat hij een neusje heeft voor bijzondere muziek en gekke dj-sets. Aan het begin van de avond draait hij zelf. 's Middags beweerde hij al stellig dat een goede dj álles kan draaien, en dat bewijst hij op de debuutnacht van Claire. De verscheidenheid van zijn collectie is ronduit indrukwekkend. Het is een heus Shazamfeest, ware het niet dat een hoop platen zelfs voor die app te obscuur zijn. We gaan van soulvolle house naar disco naar Afrikaanse chants en percussie naar een misplaatste maar geniale basstrack terug naar seventies soul en disco. En dat allemaal in minder dan een uur tijd.
Die set valt nauwelijks te toppen, dus gooit Lefto het roer compleet om. Hij stapt over op klassieke hiphop en breakbeat en opvallend downtempo voor het tijdstip. Tienson (Jungle By Night) en Max Abysmal zetten in de andere zaal de lijn van Gilles Peterson nog even voort. Beiden vallen echter een beetje in het niet bij het vroege hoogtepunt dat we net gehad hebben. Een verademing is dan ook de gekte van Kutmah. In de eerst vijftien minuten zet hij de toon met achtereenvolgens een jazzplaat, Kendrick Lamars 'King Kunta' en Steelers Wheels 'Stuck In The Middle With You'. En als je denkt dat het daarna gewoner wordt, vergis je je. We vallen van de ene verbazing in de andere, de enige rode lijn die te ontdekken valt, is een lelijk en onnodig geluidseffect.
Bij Jameszoo is het helemaal lastig om de vinger te leggen op zijn stijl, of het moet zijn regelmatige terugkeer naar hiphop zijn. Hij zet de zaal nog even op het verkeerde been me de warme, melancholische jazzklassieker 'Autumn Leaves' van Chet Baker, maar neemt dan het stokje van Kutmah over.
Wat hij doet is knap. Na vijf kwartier is nog steeds iedere plaat raak. Dit is weliswaar geen nacht waar het dak eraf gaat, maar aan het energieniveau, de glimlachen en de steeds uitbundiger dansmoves merk je dat hij de juiste snaar raakt. Er hangt een sfeer van `nog eentje dan`, en dat weet hij dondersgoed. Die aller-aller-allerlaatste is een afrobeat klassieker van Fela Kuti, een schot in de roos.