3voor12 bespreekt Album van de Week (19): Kaytranada

Canadese producer maakt dé soulvolle dansplaat van deze lente

Sjoerd Huismans ,

De debuutplaat van Kaytranada werd op de 3voor12-redactie met gejuich ontvangen. Niet dat er de afgelopen dagen geen goede muziek uitkwam, integendeel: misschien was vorig weekend wel het beste releaseweekend van 2016. Maar het was allemaal wel wat aan de ehm… loodzware kant voor de mooiste dagen van het jaar tot dusver. Gelukkig is 99,9% er voor de good times.

Thom Yorke en consorten komen met een treurplaat die zijn weerga niet kent, Anohni bezingt hoe Moeder Aarde mede dankzij Obama en zijn ‘drone bombs’ snel tot een vroegtijdig einde zal komen en James Blake huilt zijn verdriet misschien wel mooier dan ooit van zich af. Prachtig allemaal, natuurlijk. Maar die zomerse single van Justin Timberlake is tussen al dat leed even zeer welkom, net als de nieuwe plaat van Kaytranada die bomvol hits staat. We kennen de Haïtiaans-Canadese producer Louis Kelvin Celistin al sinds een jaar of vijf van hiphop-georiënteerde, funky beats, oorspronkelijk als Kaytranadus. Na vele EP’s, singles en remixes op Soundcloud (waarvan de bekendste die van Janet Jackson’s If is) ligt sinds vorige week de debuutplaat 99,9% in de schappen. Daarvoor nam hij Rick Rubin mee de studio in en regelde hij gastbijdrages van kanonnen als Vic Mensa, Anderson. Paak en AlunaGeorge.

Maar ook de instrumentale tracks zonder features doen daar nauwelijks voor onder. De eerste hook van de plaat hoor je al in de allereerste seconde: een killer-jaren tachtig sample van Delegation - ‘I Figure I'm Out of Your Life’ in het openingsnummer ‘Track Uno’, dat de mellow zomerse sfeer op het album meteen goed neerzet. Later op de track zorgen Daft Punk-achtige gebroken beats ervoor dat-ie interessant blijft. Daarna draagt het gladde ‘Got It Good’ bij aan de alomtegenwoordige herrijzenis van Craig David, die bewijst dat zijn oor voor catchy melodieën nog net zo goed is als toen. De diepe bassen en organische productie van Kaytranada doen de rest.

Vanaf dat punt blijft Kaytranada maar doorpakken. AlunaGeorge brengt de disco aan boord in het al even hitgevoelige ‘Together’, met ook een verse voor GoldLink. Maar een van dé hits van de plaat kent een feature van de man-van-het-moment: Anderson. Paak laat zijn Kendrick Lamar-achtige, soulvolle flow horen op ‘Glowed Up’, wat productie betreft een van de kaalste nummers waarop Kaytranada zijn trap-soul kant laat horen. Op twee derde verandert het nummer totaal en komt er een snellere beat in terwijl Anderson. Paak’s zangpartijen ineens weer dromerig klinken.

Zo is 99,9% een plaat die van het ene op het andere moment totaal van mood kan veranderen maar toch als een natuurlijk geheel klinkt, als een soort veel lichtzinniger versie van Flying Lotus. Qua streamingcijfers moet 'Glowed Up' het voorlopig alleen afleggen tegen 'Drive Me Crazy' met Vic Mensa dat begin vorig jaar al uitkwam. Ook die track gaat richting trap, maar dan wel op een meer soulvolle en melodieuzere manier dan gebruikelijk in het genre. En Vic Mensa is met zijn smooth zang/rap dan de ideale feature: ‘Yeah I make pop music but I'm still king with the flow’, rapt hij op de track.

Ook ‘One Too Many’ met Phonte een absolute dansvloerhit die soul en r&b vermengt met disco synths. Tekstueel is het nummer het enige introspectieve moment van de plaat: ‘All I really want is just a night at home with her by candlelight’, zingt Phonte, maar ja, hij staat weer in de club om haar eerst te vinden. Vrijwel alle andere teksten benadrukken hoe goed het met de gastvocalist in kwestie gaat. Minpuntje: de stem van Kaytranada zelf hoor je dankzij al die features ook in figuurlijke zin niet echt op de plaat. Misschien bewaart hij die voor een volgende album: 99,9% is ongetwijfeld nog lang geen eindpunt voor de pas 23-jarige producer.

Bovendien blijven de producties steengoed. Op het laatste stuk 99,9% neemt Kaytranada gas terug, hoewel nieuwe single 'Lite Spots' (een wat abstracte house-rework van een Braziliaanse jaren zeventig-hit) nog even een laat hoogtepunt is. Nog meer moois, dus. De producer heeft al met al dé plaat voor de opbloeiende lente gemaakt (die jammer genoeg ook even gas terug neemt als je de weerberichten moet geloven). En wat nog niet eens genoemd is, is dat Kaytranada ook een zeer kundig dj is, die de stijlen net zo soepel aan elkaar mixt als op zijn plaat. In TivoliVredenburg bewees hij dat afgelopen week nog maar eens met een dj-set gebaseerd op eigen tracks. Een beetje zoals tegenwoordig ook Jamie XX bijvoorbeeld optreedt, maar dan nóg wat extremer met alleen maar eigen producties. Misschien zien we Kaytranada volgend jaar ook terug als headliner van een popfestival: zijn album is er goed genoeg voor.