James Bay, Lowlands Heineken, vrijdag 21 augustus 2015 

De 24-jarige singer/songwriter is natuurlijk verantwoordelijk voor de wereldhit ‘Hold Back The River.’ Dit jaar verscheen zijn debuutalbum Chaos And The Calm waarop Ed Sheeran- en Ben Howard-achtige singer-songwriter-nummers worden afgewisseld met MOR-rock. De uit Hitchin, Hertfordshire afkomstige Bay won dit jaar de Brit Awards Critics Choice Award 2015 en is in Nederland al op Heineken Music Hall-grootte beland.

‘Hold Back The River’ wordt, jawel, als laaste gespeeld en zorgde, jawel, voor een collectief meezingmoment. Er is meer werk dat breed door het publiek wordt opgepikt en dat geldt helemaal voor de cover: ‘If I Ain’t Got You’ van Alicia Keys krijgt een timide behandeling zodat volop hoorbaar kan worden meegezongen.

Doet Bay serieus al als derde nummer ‘Hold Back The River? Het bekende gitaarloopje wordt al gespeeld, het gejuich stijgt al massaal op. Maar dan vloeit de muziek feilloos over in ‘If You Ever Want To Be In Love.’ Die het overigens ook niet slecht doet in de goedgevulde tent. 

Bands die tegelijkertijd met James Bay waren geprogrammeerd, zullen verbaasd hebben geconstateerd dat er geen enkel tienermeisje in hun publiek stond. Want die waren allemaal met grote ogen naar de rockende Bay aan het kijken. Het welbekende hoedje was hij niet vergeten. Zelden heeft een publiek zo lieflijk en zuiver hebben meegezongen als vandaag bij Bay. Overigens was en bleef de tent vol.

James Bay kiest live, nog meer dan op zijn plaat, voor stevige rock. Of om precies te zijn voor MOR-rock. Er zijn momenten dat het echt Bon Jovi wordt. Dan staan rijen meisjes gewoon naar oudemannenrock te luisteren die met een dikke lading clichés is ingevuld. Toch detoneert het niet, de posterboy en zijn zware gitaren. De set wordt krachtig gespeeld en ook de intiemere momenten worden geen moment zijig. Bay is geen one hit wonder, hoe groot ‘Hold Back The River’ ook is. ‘Let It Go’ zorgt evengoed voor zang uit vele meisjeskelen. Maar Bay heeft ook opvallend veel materiaal dat veel te identiteitsloos is. Niet alleen door de degelijke rock-benadering, maar ook omdat de nummers net te nietszeggend zijn. Wat dat betreft kan de muzikant een tweede album hoognodig gebruiken. En iets meer gezicht. Al zullen duizenden meisjes zeggen dat met het gezicht van James Bay helemaal niets mis is.