Op papier een goed plan om met Jose Gonzales te beginnen, maar in de praktijk is 11u 's ochtends toch net wat minder leuk. Dan maar opstarten met een stukje van ex-Hollandse Nieuwe Mysterons (India) en dan door naar Jacco Gardner (Heineken). De man uit Hoorn heeft niet alleen een sterke tweede plaat op zak, met zijn nieuwe band heeft hij inmiddels ook een ijzersterke live-show. Zijn nieuwe materiaal is nog steeds behoorlijk psychedelisch en gebaseerd op library music, maar heeft precies dat randje om je wakker te schudden. 

De hoofdpijn is weggetrokken, het eerste bier gedronken, en dus mag er worden opgeschakeld. Hop, naar de Alpha dus, om samen me alle andere tjappies en mammies alle oude Opgezwolle classics mee te schreeuwen met Rico & Sticks. Een paar maanden geleden braken ze met behulp van A.R.T., en gastoptredens van Typhoon, Freez, Winne en Jiggy Djé Hedon al vakkundig tot de grond toe af. En dat Zwolse poppodium was nog niet eens zo lang opgeleverd hè, iedereen balen daar. Spannend of de Alpha wel blijft staan, en wie ze allemaal meebrengen. 

Zo midden op de middag is het altijd lastig op een festival. Je wil van alles, maar weet dat je nog meer dan twaalf uur moet. Het is ook niet dat er overdreven veel te doen is. Het gaat tussen de hits van Echosmith, of elektronische soul van Seinabo Sey. Laten we die laatste eens doen. Op Eurosonic al een van de absolute hoogtepunten. Ter voorbereiding kan je ook nog even het interview met haar teruglezen.  

Als je FFS, het project van Franz Ferdinand en Sparks, nog niet hebt gezien is dat een veilige keuze. Het plezier spat er vanaf, bleek uit eerdere shows en ook het interview.  Als je echt niet meer kan wachten tot de nacht begint kan je rennen naar Max Coopers spacende nieuwe project, maar echt spannend wordt het bij Dollkraut (X-Ray). Hij gaat immers voor het eerst zijn liveshow doen. En we weten inmiddels hoe legendarisch X-Ray shows kunnen worden. 

Balthazar hebben we al vaak keer gezien, maar staat ondertussen wel garant voor een sterke show. De Britse rockers The Bohicas gaan hun nieuwe album presenteren, en dat kan nog wel eens iets worden. Luister anders nog even dat album van ze op de Luisterpaal. Maar inmiddels wordt het wel tijd voor escalatie, het is tenslotte weekend. En van wat we tot nu toe hoorden is de gestoorde hiphop van Ho99o9 (X-Ray) perfect om de vlam in de pan te laten slaan. Voordeel is ook nog eens dat je een halfuurtje extra hebt, ze beginnen pas om 17.30. 

Eten of De Jeugd, eten of De Jeugd. Er staat nu hoogstwaarschijnlijk een enorme rij bij al die eettentjes, met van die types die kost wat kost om 18u hun bordje eten op schoot moeten hebben. Doen we niet aan mee. Het wordt dus gewoon De Jeugd van Tegenwoordig (Alpha). Een paar jaar terug speelden ze vlak voordat Ja Natúúrlijk uitkwam al enkele nieuwe tracks van die plaat, hopelijk krijgen we nu ook al een voorproefje van hun aanstaande album. 

Nu dan eten, of Lianne La Havas. Zij scoorde immers laatst het Album van de Week. Of toch wat anders, want nu de avond begint mag het allemaal wat pittiger. Romares' gestoorde sample pop dan? Nee, het wordt toch Father John Misty (India). Eerder dit jaar maakte hij al indruk in de Tolhuis Tuin in Amsterdam. De oude drummer van Fleet Foxes leverde vorig jaar met I Love You, Honeybear een prachtige, cynische ode aan zijn grote liefde. Niemand weet of dat gaat werken in de India, maar als we met zijn allen een beetje ons best doen, kan het maar zo bijzonder worden. 

Lastig. Diplo gaan we morgen nog zien met Major Lazer, Lapsley viel nogal tegen op Eurosonic, en Bastille kennen we inmiddels ook wel. Misschien nu eindelijk maar eten?  Laten we dat maar doen, anders komt het er nooit meer van. En dan met het eten in de hand nog even kijken of we, Shura 's(X-Ray) Touch kunnen meepakken. 

Als je in een nerdy, maar funky bui bent, kan je je lol op bij Hot Chip. Maar eigenlijk moet je gewoon naar Courtney Barnett (India). Daar valt echt weinig tegen in te brengen. De Australische slackerpopheldin leverde dit jaar het album af met misschien wel de mooiste titel: Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit. Dan weet je al dat het album niet tegen kan vallen. Dat deed het dan ook niet. Laten we haar al ons geld geven, en hopen dat ze wat origami voor ons maakt. Of gewoon een killer show geeft, want dat gaat ze ongetwijfeld doen. 

Het eerste halfuurtje kan je prima missen, The Chemical Brothers (Alpha) staan immers voor anderhalf uur geboekt. Als we beelden van Glastonbury mogen geloven kan het nog wel eens een overdonderende show worden. Niet alleen omdat de Engelse danceveteranen dit jaar verrasten met een sterke nieuwe plaat, of vanwege hun 10 cruciale samples, maar vooral vanwege een perfecte combinatie van bangers en intense visuals. 

Misschien doet de naam Palmbomen II (X-Ray) vaag een belletje rinkelen. Dat kan maar zo kloppen, hij noemde zich namelijk eerst Palmbomen. Muzikaal is er niet superveel veranderd, maar die II is toegevoegd omdat dit project iets meer op snelle jams gebaseerd is. De ex-Amsterdammer neemt dus ongetwijfeld een flinke tafel aan elektronica mee naar de X-Ray. 

Het nachtprogramma van de zaterdag is ijzersterk. Het is eigenlijk dan ook zonde om op één plek te blijven hangen. In de Bravo zijn Marcel Dettmann en Karenn het publiek genadeloos murw aan het beuken. Maar iedereen snapt natuurlijk dat het vanavond in de X-ray gaat gebeuren. Motor City Drum Ensemble mag de eerste zweetdruppels laten stromen, maar het is The Love Triangle die het van het plafond gaat laten druipen. Het enige wat daaraan spannend is, is de vraag of ze de legendarische set van Antal & Hunee kunnen overtreffen. 

REAGEREN ONDER HET ARTIKEL HEEFT GEEN ZIN -> MAIL VIA BOVENSTAANDE LINK