Ongetwijfeld is het feest ingegeven door het event van Afrojack dat vorig jaar op dezelfde locatie ook al de nodige tieners trok. Want het veelbesproken EDM; dat is onverminderd populair onder jonge danceliefhebbers. Die staan buiten in de rij te wachten om straks onder andere Julian Jordan, Quintino, Sunnery James & Ryan Marciano, Manuel Broekman & Geza Weisz te zien. Allemaal hebben ze een gemene deler: plat vermaak en nog plattere muziek, maar met een leuk koppie waarvoor honderden meiden zich drommen om een selfie te mogen maken bij de Meet & Greet-area.
ADE15: Beugels, cola en hardstyle bij We Are The Future
18-min feest blijkt schot in de roos
Ouders die hun kinderen wegbrengen en ophalen voor een feestje. Je verwacht het vooral bij het verjaardagsfeestje van Annefleur of Sem, niet bij de Heineken Music Hall. En toch is dat exact wat er gaande is op de zondagavond in hartje Bijlmer. Een unicum op Amsterdam Dance Event: het We Are The Future-festival met als unique selling point de leeftijd van de bezoekers. Dat is minimaal twaalf jaar oud en maximaal zeventien. Logischerwijze blijft de tap vanavond dicht en is het voornamelijk fris, water en Red Bull wat er wordt geschonken.
Binnen in de Black Box voelt alles een beetje aan als Amsterdam Music Festival-light. Dat is logisch, want het ontbreekt hier aan een capaciteit als de ArenA en het publiek dat hier vanavond komt, is weinig kapitaalkrachtig. Desondanks zijn de bread and butter van de EDM aanwezig: de vlammenwerpers, vuurwerk en CO2-kanonnen. Treurig is wel het VIP-balkon achterin waar slechts een handjevol tieners 27 euro extra hebben betaald bovenop de toch al niet goedkope 32,50. Nou ja, hun ouders waarschijnlijk.
Dat onderstrepen Myrthe en Sabine (beide 17 jaar) die net terugkomen van een meet & greet met Julian Jordan. Myrthe: "Het is er echt een dooie boel. Het enige wat je ervoor koopt is een plek op het balkon en een eigen garderobe, maar zoals het daar nu aan toe gaat, gaan wij nog gewoon het publiek in." Sabine valt op tussen de rest van het publiek met haar Nirvana-shirt, en inderdaad: "Dit is niet echt mijn soort muziek, al vind ik het wel leuk om met vrienden op stap te gaan." Myrthe daarentegen zag Julian Jordan eerder al op Sziget en is fan van de muziek. Maar denkt ze dat ze over een jaar of tien nog steeds hiernaar luistert? "Ja, maar dan wel met een gevoel van nostalgie."
Het tweetal blijkt niet het enige te zijn waarbij de een de ander meesleept. Bij de meet & greet van Lil' Kleine (die overigens niet op de timetable staat, maar wel zijn hoofd her en der laat zien) komen we Noah (15, links op de foto) en Ritchie (13) tegen. Zij hebben een gigantische rij van voornamelijk meiden weten te trotseren, waarbij liefst vier beveiligingsmannen worden ingerukt om de boel in bedwang te houden. Vooral Ritchie is een pracht van een vent: "Ik vind Lil' Kleine echt een anus. Hoe hij zo zich gedraagt, ik vind het echt niet kunnen, maar ja, Noah is mijn beste vriend en een grote fan." De zwijgzamere Noah beaamt dat met een stil knikje. Op de vraag of ze drank boven drugs preferen, klinkt er een ja. Maar wederom een prachtuitspraak van Ritchie, die we hopelijk over tien jaar in de Tweede Kamer horen spreken: "Ik vind het wel erg mooi dat hier geen drank wordt geschonken. Dat bewijst dat het ook gezellig kan zijn zonder."
'Gezellig' is het ook in de Beat Box die voor de gelegenheid is omgetoverd tot de 'Eclectic Area'. Zoals de naam al doet vermoeden, gaat het hier voornamelijk om de urban, trap, dancehall en moombahton. Het heeft dan ook iets heerlijk hilarisch om rapper Jayh te horen zingen over 'schatje voel die bobbel / ze wil die bobbel' tegenover een publiek van twaalfjarigen. Die weten al helemaal niet wat hun overkomt als mooiboi Johnny 500 (persfoto met een honkbalknuppel, dat soort werk) een paar jongedames uit het publiek uitnodigt om op de tafel hun moves te laten zien. Er wordt getwerkt, door de benen gezakt en alles. Het ouderlijk gezag is weg, en dus wordt ook het rokershok niet geschuwd, ook al weten de meesten dat de minimumleeftijd daarvoor nog altijd 18 is.
Moeten we daar nou iets van vinden? Geschokt zijn? Nee, natuurlijk niet. Iedere generatie heeft dit. De vorige had de breezer-sletjes en sugadudes, hier zijn het de Rumag-meisjes en mooibois die zwaar vertegenwoordigd zijn op WATF met de nodige merchandise. Hier is het gewoon even lekker een paar uur rellen, gelet ook op de grote glowsticks die in de Black Box vaak richting het podium worden gesmeten. "Jongens!! Jongens!! Die glowsticks moet je naar áchteren gooien, niet naar voren!", roept de MC tevergeefs. "Hij klinkt exact als juffrouw Lieke van geschiedenis", hoor je een aantal denken. Maar let ook vooral op wat ze zeggen en doen: er zit lef in de manier van dansen en diverse jongens vragen mij of ik een demo van hun wil luisteren, want mijn lanyard is voorzien van het logo van Spinnin' Records. The kids are allright.