Maar liefst zeven jaar deed Typhoon over zijn tweede album. Hij debuteerde destijds midden in de Zwolle-golf, maakte deel uit van het Buiten Westen circus. Vanaf het begin was Typhoon de gevoelige, intelligente rapper, niet bang om zich bloot te geven en al helemaal geen hiphoppurist. Echt weg was hij in de tussenliggende jaren nooit. Hij deed mee met de Fakkelbrigade, ging het theater in, gaf overal en nergens workshops. En toen was daar Lobi Da Basi, eigenlijk een veel sterkere plaat dan zijn debuut. Geen wonder dat de Bravo tot de rand toe gevuld is.

Tien minuten gaat Typhoon over zijn tijd heen. De stagemanager staat knarsetandend in de coulissen, maar weet ook dat hij dit moment niet kan onderbreken. Vijf minuten voor tijd begon Typhoon aan single 'Zandloper', en hij trekt er een kwartier voor uit. Schattig hoe Andre Manuel (ja, natuurlijk is hij er) daar ongemakkelijk staat te zijn tussen die twee soepele Randamie-broers, die wel raad weten met deze rockende reggae-tune. Maar als ie eenmaal zijn strot open trekt, kijkt en luistert iedereen. 'En ik oogst wat ik zaai, en ik ontwikkel wat ik draai. Pure vreugd is wat ’k verschaf, kom met me dansen op m’n graf.' Die lange versie van 'Zandloper' is trouwens geen uitzondering: vrijwel ieder liedje krijgt een extra lange versie vol muzikale uitstapjes. 'Bigi Emerie' bijvoorbeeld duurt dik zeven minuten, met gastsolo voor Benjamin Herman en een Surinaamse percussionist, die zijn draagbare trommels halverwege zijn solo van zijn schouders ziet glijden.

Lobi da Basi kent een paar liedjes over een uiteenvallende relatie. De heftigste is 'IJswater', een song waarin razende surf en een elegante Afrikaanse schwung elkaar op een wonderlijke manier vinden. Eindeloos herhaalt Ty: 'Is het puur onvermogen of gewoon gebrek aan liefde.’ Niet bepaald party-materiaal, zou je zeggen, maar dat blijkt in de praktijk heel anders uit te pakken. De tent staat volledig op zijn kop, en de band maakt iedereen nog gekker door keer op keer op keer toch nog even door te spelen. Ook dapper trouwens dat Ty zijn set begint met zijn fenomenale 'Surfen', een ontroerend klein liedje over het spaak lopen van de lichamelijke liefde in een relatie. Iedereen is direct bij de les.

Tijdens het nummer 'Glenn' nodigt Typhoon een 7-jarige jongen uit op het podium. Prachtig festivalmomentje natuurlijk, al moet gezegd dat de aaibaarheidsfactor van Typhoon zelf ook al hoog genoeg is. 

Typhoon heeft het voor elkaar. Dit is zo’n zeldzame show waar letterlijk iedereen in de tent gefocust is op de artiest. Lobi da Basi blijkt al totaal geland te zijn bij deze mensen.