Archie Bronson Outfit, Best Kept Secret, Stage 3, vrijdag 20 juni 2014
#BKS14: Archie Bronson Outfit is wéér een verdomd goede rockband
…met een verdraaid veelzijdig repertoire
Is Pixies nog bezig? Archie Bronson Outfit tikt gewoon af. "Tijd is tijd", willen de heren maar zeggen, "en dit is de onze." En het Britse trio zet meteen een dikke stonergroove neer. Hard openen met dampende blues- en southernrock in Stage Three is het devies op deze lastige plek net na Pixies.
HET CONCERT:
DE ACT:
Archie Bronson Outfit is een Engels powertrio met voorliefde voor southern/blues, psychedelica, elektronica en vooral: experiment. Het voorkomen van de groep is misleidend. We zien een kleine, bebaarde pompbediende als frontman, een langharige slacker in korte broek op bas/toetsen (die bast met de voet op de toetsen) en een forse ADHD-houthakker achter de drumkit, maar de drie figuren opereren als één rockmachine, een zeer geoliede. Dat hoor je ook op Wild Crush, hun vierde plaat in tien jaar. Het is een terugkeer naar de rockroots, na Coconut (2010), dat met dance, punkfunk en zelfs afrobeat speelde. Wild Crush is geen baanbrekende langspeler, maar toont wel een vanouds rockende Archie Bronson Outfit. Lekker. Vreemde zangstiel houdt die zanger er op na. Sam Windett jaagt er wel die paar meisjes vooraan mee weg, maar die snik in een hoge soms overslaande stem heeft. Hij heeft zelfs een Robert Smith in huis.
HET NUMMER:
We hadden er veel kunnen kiezen, ook Cherry Lips, Shark's Tooth of een van die nieuwe tracks. Magnetic Warrior, op tweederde van de set, pakt hier echter bijzonder goed uit. Arp Cleveland drumt en klinkt alsof een maniakale metal-maniac tot zijn teleurstelling alleen een set steel drums heeft gekregen en er maar het beste van maakt. Meer Afrikaanse ritmes en geluiden in het palet (typerend voor vorige plaat Coconut) en dan verliezen zich helemaal in psychedelische effecten (theremin!), scherpe riffs, distortion en een bijna zompige groove. "It was just a trick of light, Don't let yourself fall apart, I think I'm ready for more, don't let yourself fall apart..."
HET MOMENT:
Veel nummers drijven op een dikke groove en oudjes als Cherry Lips doen het nog uitstekend in deze set. Zo ook Dart For My Sweetheart (eveneens van Derdang Derdang uit 2006). Het opent met bijna classic riffs en een vettige stonergroove en ontpopt zich tot een heerlijk onheilspellende jam met een bijkans huilende Windett.
HET PUBLIEK:
Het lijkt aanvankelijk niet de dag van het trio te worden (net na Pixies en tegenover Caribou), maar de tent loopt gestaag voor ze vol. En met elk nummer lijkt de waardering toe te nemen. Terecht, gezien deze energie en set.
HET OORDEEL:
Archie Bronson Outfit offreert geen senstationele set als Savages, waarvoor hier vorig jaar de tent echt te klein was. De concurrentie is ook heftiger nu en toch dampt het hier wel als een malle. Archie Bronson Outfit is graag de vreemde eend in de bijt, maar heeft met die vier platen een ijzersterke setlist kunnen bakken. Het trio speelt met vuur en akelig strak. Ze verdienen meer. Het wordt echter nooit ramvol en uitzinnig, daarvoor was er wellicht al teveel gras weggemaaid.