Overvallen door het enorme tourschema van de komende maanden kochten we hals over kop een bus. Een oude Mercedes uit Limburg, die dienst gedaan had als invalidenbus. De rolstoellift sloopten we eruit en vervingen we door een schot om de backline op zijn plek te houden. Na een eerste show in België reden we door Frankrijk onderweg naar het zuiden. Goed en wel een uur onderweg begon de bus te trillen en te schudden en aan de auto's naast ons die heftig bleven knipperlichten en zwaaien dachten we: "hey, misschien is er iets mis." Bleek het linker achterwiel er bijna af te zijn getrild. Drie van de vier bouten waren al gebroken en het wiel had veel te veel speling om door te rijden. De rest van de dag verbleven we dus noodgedwongen in Maresche, terwijl de bus werd gerepareerd. De Dood konden we gelukkig nog net ontwijken.

Madrid en Barcelona
Na een televisieshow in Madrid op TVEspana en een liveshow in midden Frankrijk reden we door de bergen weer terug naar het zuiden richting Barcelona. Je weet dat je goed zit wanneer je midden op de Ramblas speelt en de pleinen daar omheen vol hangen met flyers en posters van je eigen show. Een mind-fuck, to put it mildly. Dan sta je wel even vol ongeloof: "huh! Dat zijn wij!" In de venue ontmoetten we onze vrienden van !Fashion Tu Madre!, een Spaans/Braziliaans kunstenaarscollectief dat nog meer kleur en passie in ons leven wist te brengen.

Een dagtrip in 35 graden
Temperatuurverschillen van plus twintig tot min vijftien in een dag gaan je niet in de koude kleren zitten.

Tsjechië à la Lynch
En dan kom je in Tsjechië aan en is alles opeens een David Lynch film. Zoveel wiet aangeboden gekregen van fans dat zelfs wij niet meer wisten wat we er mee aan moesten. Na de show splitsten we ons op om ieder voor zich met verschillende groepen nieuwe Tsjechische vrienden mee uit te gaan. Clubs vol pillen-pillen-coke-coke snuivende Russen, duistere kelderfeestjes en teveel (ja, er bestaat toch wel iets als teveel) vodka waren het resultaat.

Als afsluiter werd om zes uur 's ochtends de taxi waar Rene in zat aangevallen door een immense beer van een gast. Toen de taxichauffeur reageerde stond er binnen no-time een soort Tsjechische knokploeg omheen die tegen de taxi begon te duwen en te schreeuwen. De ouwe chauffeur gaf in pure paniek gas en wist zich dwars door de groep heen een weg naar veiligheid te banen. Hierna volgde een krankzinnig snelle rit door de stad die met de nodige omwegen uitkwam bij het hotel. Haha! We laugh in the face of Death! (ah, maar we zijn Gino wel tot in de middag kwijt, oops).

Duitsland
Voordat je gaat slapen, plan je de reis voor de volgende dag. Hoeveel kilometer moet je rijden? Wat zijn de weersomstandigheden? Hoeveel bergen kom je tegen? In Duitsland komt daar een extra factor bij: politiecontroles. Vier keer binnen een week ging er een politieauto voor ons rijden; "bitte folgen". Hier ben je dan gemiddeld driekwartier mee zoet. Twee keer moest de bus op de weegschaal. And she's a fatty, must be the bongo's. Altijd spannend.