De twee Britse broers van Disclosure waren niet eens zozeer te jong toen de Summer Of Love uitbarstte, ze waren simpelweg nog niet geboren. Tot hun grote verbazing scoorden ze een hit in Engeland met Latch. Opvolger White Noise – met vocalen van r&b talent AlunaGeorge - was bedoeld voor de clubs, maar werd een nog veel grotere hit. De komende zomer ongetwijfeld in elke festivaltent te horen.
Lees ook het interview met Disclosure.
Dansen Met Delsing house special: tien essentiële tracks
Duke Dumont, Disclosure en Tom Trago brengen de house terug
Het kan weer, het mag weer, ouderwetse house. Natuurlijk, echt weg geweest is het genre natuurlijk nooit. In tientallen varianten regeert het de clubs nog ieder weekend. Maar dankzij acts als Duke Dumont, Disclosure en ook Nederlander Mike Mago zijn steeds vaker klassiek klinkende tracks op de radio te horen. Waar techno-dj’s als doel hebben een lang, eindeloze stroom muziek te produceren, hebben we het hier over liedjes, bijna altijd met vocalen, soms zelfs met coupletten en refreinen. Zaterdag 27 april heeft Dansen Met Delsing op 3FM een vier uur durende house special. 3VOOR12 verzamelt vast tien essentiële tracks, plus een nog uitgebreidere Spotify playlist.
Disclosure ft AlunaGeorge - White Noise
Mike Mago - The Show
Ooit was Boemklatsch een hiphopcollectief, maar die tijd ligt ver achter ons. De energieke crew dook een paar jaar terug op de elektronische muziek, vooral in de electrohoek met een exotisch randje. Maar Mike Mago, een van de kopstukken van de groep, maakte solo deze ouderwetse moderne housekraker.
Ben Pearce - What I Might Do
Uit het niets kwam hij, Ben Pearce. Toen zijn radiohitje What I Might Do uitkwam stond hij nog gewoon als openings-dj op het sympathieke festival Strafwerk, een Amsterdamse organisatie die sterk aanwezig is in deze scene. De Engelsman bracht nooit eerder een single uit, maar hij blijkt het talent te hebben een echt house-‘liedje’ te schrijven. Dat wil zeggen, schrijven: hij gebruikt een slim sample van neo-soulzanger Anthony Hamilton.
Tom Trago ft Romanthony - Steppin' Out
Als iemand er vroeg bij was met dit geluid, dan was het wel Tom Trago. De Amsterdammer maakte met Voyage Direct al een uitstekend debuut, op de opvolger staat deze uitgesproken vocale track. Een beetje corny zelfs, maar aan de goede kant van de streep. De vocalist is een oude bekende. De Amerikaan zong ook op Daft Punk klassiekers One More Time en Too Long.
Julio Bashmore - Au Seve
Julio Bashmore is een sleutelfiguur in de scene. Zo produceerde hij het debuutalbum van diva Jessie Ware, maar ook onder eigen naam maakt hij furore. Met deze track van vorig jaar bijvoorbeeld. Julio Bashmore doet het vooral goed in de Colors-hoek, tussen jongens als Pearson Sound en Joy O, die net als hij snufjes bass music in hun houseproducties toelaten.
David August - You Got To Love Me
Hamburger David August laat de meisjes blozen in fluorescerende kleuren. Tijdens ADE stond de pond naar Amsterdam Noord vol met jonge fans van het Diynamic label. Club Studio 80 aan het Rembrandtplein omarmde het label al vroeg, en inmiddels is die tent veel te klein voor ze. Samen met oprichter Solomun is August de grote trekker van een heel eigen sound. Warm, traag, zwoel, met een groot analoog gevoel. Deze track is al een jaar oud, binnenkort verschijnt zijn debuutalbum.
Duke Dumont - Need U (100%)
Maar de grootste hit van het voorjaar was toch echt voor Duke Dumont. Zijn Need U (100%) schopte het zelfs tot 3FM Megahit. Een bona fide hit dus, met een ontzettend ouderwets synthesizermelodietje en straffe vocalen van A*M*E. Niet onbelangrijk in het succes van de track bleek Harry Styles, voorman van de immens populaire boyband One Direction, die zijn liefde voor het liedje uitsprak. Voorloper The Giver wordt ook aangewezen als van de sleuteltrack in de scene, en daarvoor had Dumont al gewerkt met o.a. Santigold, Switch en Lily Allen.
Maya Jane Coles – Easier To Hide
Vrouwen zorgen in deze golf moderne house vaker de vocalen dan dat ze achter de knoppen zitten, Maya Jane Coles doet gewoon allebei. Die scherpe oogopslag dankt de Britse aan haar half-Japanse achtergrond. Sinds 2008 is ze aan de lopende band tracks aan het produceren, waarin ze steeds nadrukkelijker durft te zingen. Het bracht Rolling Stone er toe Coles op 15 te zetten in een lijstje met invloedrijke dj’s. Belachelijke lijstje, maar ze kan hem in haar zak steken. Dit Easier To Hide belandde op de radar bij onze eigen Roosmarijn Reijmer.
George FitzGerald - Child
Mooie klassieke naam, George FitzGerald. Hij is zeker niet te verwarren met de Ierse natuurkundige uit de tweede helft van de negentiende eeuw. De grootste gigs zijn voor deze jongen nog niet weg gelegd, maar hij is zonder meer een coming man. Tijdens de afgelopen 5 Days Off stond hij nog in de kleine zaal van Paradiso, alwaar de meisjes maar al te graag bij hem op het podium klommen. Deze track op het Aus label is een van de zijn meer bekende.
Rogerseventytwo - You Take Me Higher
Samen met The Walk vormt Rogerseventytwo al een paar jaar een duo, dat veel te vinden was op Rauw avonden. Solo maakte hij voor het label van A-Trak deze rasechte housekraker, met van die uitbundige vocalen en nog uitbundiger pianomelodieën. Als ie in 2013 uitgekomen was in plaats van in 2011, zou de radio de oren gespitst hebben voor dit fraaie exemplaar. Al moet gezegd: in België letten ze wel op.