Biffy Clyro, Lowlands Alpha, vrijdag 16 augustus 2013
#LL13: Biffy Clyro, Alphamannetjes
Schotten oogsten nieuw publiek met nieuw materiaal
Na het Welshe Bullet For My Valentine maakt ook het Schotse Biffy Clyro duidelijk dat het Verenigd Koninkrijk zoveel meer te bieden heeft dan Engeland, Britpop en UK bass. Biffy Clyro zagen we in november nog uit de Paradiso bovenzaal barsten, nu moet al die intensiteit en dynamiek vertaald worden naar het grootste podium van Biddinghuizen.
HET CONCERT:
DE ACT:
Biffy Clyro heeft een fikse ontwikkeling doorgemaakt, van onbekende experimentele Schotse rockers, via het alternatieve post-hardcoresnoepje van een paar jaar terug, tot de huidige Alpha-act met zes albums op zak. Vierde album Puzzle (2007) zorgde voor de doorbraak (ook naar de mainstream). Frontman Simon Neil en de percussieve broertjes James en Ben Johnston pakten dit jaar de NME Award voor Best British Band en dan ben je pretty huge in the UK. Live hebben ze een extra gitarist en toetsenist mee. Single 'Black Chandelier' (van het dit jaar verschenen Opposites) is exemplarisch: stadionrock met popaspiraties en toch een heavy bite.
HET NUMMER:
Single 'Black Chandelier' (van de dit jaar verschenen dubbelaar Opposites) is exemplarisch: stadionrock met popaspiraties en toch een heavy bite. Het is misschien wel het sterkste nummer van die nieuwe plaat en - mede dankzij het rustige begin en samenzang - een toegankelijke hit van formaat. Single én album haalden de nummer één-positie in de UK charts.
HET MOMENT:
Massaal meezingen met een van de rustiger hits van de vorige plaat: 'Many Of Horror'. Niet voor het eerst deze show blijkt de muziek van Biffy Clyro uitstekend meezingbaar, ook bij onder meer 'Captain' en 'Bubbles' worden de gouden keeltjes van Neil en bassist James Johnston en masse aangevuld door de Alpha.
OOK OPMERKELIJK:
In het slot van het dwarse ' Bubbles' (van het vorige album Only Revolutions) gaat zanger Simon Neil freakend op zijn gitaar door de knieën voor het drumstel. Mooi.
HET PUBLIEK:
De Alpha loopt in vijf minuten vol voor de Schotten. Qua publieksparticipatie moeten ze er soms nog wel hard voor werken, misschien is het materiaal van Opposites (2013) nog te vers. Bij de nummers van de vorige plaat gaat het eenvoudiger, maar de mensen blijven sowieso wel staan voor Biffy. Dat kan deels ook zijn omdat het buiten is begonnen te regenen, maar van dertigers tot tienermeisjes: velen hangen aan Neils lippen en zingen woord voor woord mee.
HET OORDEEL:
Biffy Clyro steekt in uitstekende vorm en speelt een sterke, uitgebalanceerde set met heftiger nummers maar ook een ballade als 'Opposites'. Qua setlist kiezen ze voor nieuw: de helft van de nummers is van het jongste album en de andere van voorganger Only Revolutions uit 2009 (de enige uitzondering is 'Living Is A Problem Because Everything Dies' (van Puzzle uit 2007). Met die keuze reken je op het nieuwe publiek, verworven nu Biffy Clyro minder experimenteel opereert dan op de eerste drie albums. Met dat publiek vul je wel de Alpha en na een wat afwachtend begin pak je die ook in. Gemist? Herkansing op 31 oktober in 013 Tilburg of 16 december in de Brusselse AB.