The Future's Dust, Into the Great Wide Open, Naar Buiten, zaterdag 7 september 2013
#GWO13: Alles klopt bij The Future’s Dust…
…maar die EP mag er nu wel eens komen
Vanmiddag al prijkt er een foto op de Facebookpagina van The Future’s Dust. De bandleden laten zien dat er zin in hebben. En vanaf noot een blijkt dat ze het publiek ook kunnen overtuigen. De redelijk moeilijke muziek van The Future’s Dust is welbesteed aan het wegdromende publiek bij het Naar Buitenpodium. En The Future’s Dust laat alles galmen en glorieus slagen.
HET CONCERT:
DE ACT:
The Future’s Dust is deze editie een van de twee Friese bands op Into The Great Wide Open. Een beetje karig voor een Fries festival. Met The Future’s Dust heeft de organisatie echter een groot talent binnengehaald. De band was eerder onderdeel van een Kicking The Habit <3-avond en was geprogrammeerd op Welcome to the Village. Hun stijl is een kruising tussen The xx en James Blake zonder dat ze epigonen zijn van de minimalistische grootheden. De duozang is typisch The xx. Het hakketakkende drumwerk is typisch James Blake. De combinatie daarvan leidt tot een herkenbaar, maar eigen geluid.
HET NUMMER:
De overgang van het openingsnummer naar het tweede nummer. Het eerste liedje beleeft een climax met zweverige stemmen, kletterende bekkens. De compositie die fraai gelaagd is, zindert het publiek en het bos door. Dan, zeer abrupt, gaat de band over in het volgende nummer. Van een extatische kakofonie naar een simpel en beheerst drumwerkje. Adembenemend.
HET MOMENT:
Dat is toch wel Tinderlight. Het liedje opent met warme klanken en kille teksten: “It’s a cold winternight.” Daarna volgt een muzikaal intermezzo met walsende keyboardgeluiden en een schrijnende elektrische gitaar. Het staaltje muziek staat bol van de tegenstellingen. Harmonieus, maar verwarrend. Bedrukt, maar met veel plezier gespeeld. Wanneer ook dit nummer abrupt eindigt, barst het publiek in applaus uit.
OOK OPMERKELIJK:
The Future’s Dust heeft slechts een single uitgebracht. De verschijningsdatum van hun eerste EP staat gepland op 28 september. Voor een band die nog zo aan het begin staat, doen de muzikanten het zeer goed.
HET PUBLIEK:
Ingetogen, atmosferische rock is moeilijk over te brengen. Of het publiek gaat mee in de trip, of het publiek blijkt zo nuchter dat het flopt. The Future’s Dust heeft het goed voor elkaar: Het publiek droomt heerlijk weg en is buiten zinnen als Tinderlight en Passage afgelopen zijn. Een half uur spelen vindt het publiek duidelijk te kort.
HET OORDEEL:
De band is ontzettend gegroeid in de afgelopen tijd. Deze jonge performers hebben wel eens minder overtuigend gespeeld. En ze hebben ook wel eens minder publiek gehad. Alles klopt op deze middag. Ze hebben beter geoefend, er wordt gespeeld met details, de gelaagde muziek is nog directer. Alles galmt. Het wordt alleen hoog tijd dat die EP eraan komt, alleen al om te bewijzen dat de studioversies net zo overtuigend klinken als de liveversies.