GEZIEN
C2C @ Cathedral, donderdag 10 januari 2013, Eurosonic
MUZIEK
Men neme vier Fransozen en geeft ze vier draaitafels. Ra ra, wat krijg je? Geen verdubbeling van Daft Punk (die doen het sowieso anders), wel een moddervette mix van jazz, soul, blues, electro, funk en hiphop met allerlei roots. Dat deze vier ook nog eens vier keer op rij (2003-2006) de DMC World DJ Championships gewonnen hebben, verklaart misschien waarom ze zo goed op elkaar afgestemd kunnen draaien. Eigenlijk doen ze een dj Kypski (zes keer NL DMC DJ Champion) tot de macht vier. Afgelopen jaar kwam hun debuutalbum uit, gisteravond wonnen ze hier op ESNS13 de publieksprijs van de European Border Breaker Awards (EBBAs).
PLUS
Om het verhaal van C2C te vertellen ligt – geheel in stijl van de bandnaam ‘see to see’ – de nadruk van hun show geheel op het visuele aspect. Op z’n Cruyffiaans: je moet het zien om het te snappen, dat idee. Om te beginnen zijn de visuals op het blok waarop de draaitafels staan zo scherp en vol diepte dat je zelfs achterin de zaal denkt dat je zonder 3D-bril naar een 3D-show staat te kijken. De beelden tonen in een goed getimede volgorde op de maat van de muziek vier tekens: streepje, driehoekje, kubus en rondje. De Nintendo-fans onder ons begrijpen het al, maar dat kwam misschien al door de 8bit-bliepjes die C2C sowieso knap in de muziek geknutseld heeft. C2C blaast er in krap een uur tijd allerlei truukjes doorheen, en dan hebben we het nog niet eens over de muziek gehad: elk lid van de band krijgt z’n eigen spotlightmomenten, waarbij het betreffende icoontje oplicht, ze wisselen van tafel en scratchen met en op elkaars vinyl. Als klapper van de avond komen ze zelfs achter hun draaitafels vandaan om rappend en wel een tribute te geven aan de vorig jaar overleden Beastie Boy MCA (Adam Yauch) met een snufje 'Intergalactic'. De rest van de set bestaat uit opzwepende funk- en hiphopsamples die de groep kundig in elkaar verweeft, terwijl ze tussendoor op haast acrobatische wijze zich om de vier draaitafels bewegen.
MIN
Dat draaitafelen niet voor iedereen in het publiek is weggelegd is, snappen we. Het kan na een tijdje als een te goed ingestudeerd kunstje overkomen. Voor de leek, dan, de kenners zien misschien dat het inderdaad vreselijk lastig is wat C2C weet te bewerkstelligen binnen drie kwartier. Ander minpuntje, dat het euvel van het gebruiken van bijna louter herkenbare samples is: het enige nummer zonder herkenbaar funk-sample is te zwaarmoedig voor deze set en haalt de vaart uit het optreden.
CONCLUSIE
C2C heeft een concept dat op papier al een tien mét sticker van de juf zou krijgen. Muzikaal maken ze een aantrekkelijke mix van allerlei stijlen waar het goed op dansen is, op het podium heeft C2C er ook nog eens een verbluffende show van weten te klussen. Drie kwartier is te kort.
CIJFER
8