Gezien
Broeder Dieleman, Noorderslag, Patio, 12 januari 2013
Muziek
Broeder Dieleman heet eigenlijk Tonnie. Hij komt uit een klein dorp in Zeeuws-Vlaanderen, maar belandde in de grote stad Middelburg. Daar is hij als programmeur van podium De Spot een bekend figuur in de popscene. Zijn eigen muzikale ambities zijn bescheiden: hij nam een plaat genaamd "Alles Is IJdelheid" op, vol spaarzaam gearrangeerde liedjes over het Zeeuwse land, over zijn moeder, over de baan die hij ooit had op een begraafplaats. Liedjes over kleine mijmeringen en grote ontwikkelingen. En dan is hij ook nog een waarachtig hoeder van het gereformeerde erfgoed.
Plus
Zware kost? Dat valt mee. Hij maakt relativerende grappen, is niet bang het woord 'godver' in de mond te nemen. Misschien nog wel het fraaiste beeld: het meisje met de enkele trom, een kort zwart-lederen rokje en een groot kruis in haar oor. Precies die verfijndheid zit ook in zijn muziek. Hij flirt met dezelfde Zeeland-romantiek als Bløf, maar dan zonder de kitsch. Hij roept Onze Lieve Vrouwe aan zonder te prediken. Links staat ook nog een muzikant, die begint met een xylofoon en gedienstig door de knieën gaat om de trekzak te beroeren. Met eerbied, uiteraard. Op ongedwongen wijze zet Dieleman zijn bescheiden publiek - vergelijkbaar met dat in een gemiddelde kerk op zondagochtend - in als koor. "Laat ons niet alleen", zingen wij gedwee aan het slot van OLV van DE Polder. Laat ons niet alleen...
Min
De kleinschaligheid van een act als deze heeft iets aandoenlijks. De liedjes van Broeder Dieleman zijn schetsen en lijken vooral bedoeld voor eigen gebruik. Daar zijn ze te interessant voor, maar het zou wat ver gaan om deze man meteen te bejubelen als nieuw ontdekt genie.
Conclusie
Programmeur Dieleman zal uit ervaring weten dat je met dit soort muziek geen volle zalen trekt. Maar hij heeft vanavond wel een barmhartig publiek, met daarin veel collega-muzikanten. "Ik herken veel gezichten van bandjes die ik wel eens geboekt heb", zegt Dieleman. "Jullie willen vast allemaal nog een keer geboekt worden." Wij hebben niets in deze wereld meegebracht en kunnen er ook niets uit meenemen. Maar deze fraaie set van Broeder Dieleman neemt niemand ons af.
Cijfer
7,5
#ESNS13: Broeder Dieleman zuivert de harten
Sobere Zeeuws-Vlaamse folksongs met een glimlach
Je moet maar durven: voor een nauwelijks opgewarmd publiek in Zeeuws-Vlaams dialect de avond openen met een liedje over de dood van je moeder. Broeder Dieleman doet het met een ontwapenende glimlach. Een boer aan het werk brengt een laatste groet, de man in het zwarte pak zet zijn pet af, en de Schelde verandert voor even in de Jordaan. "We spelen vandaag voor het eerst elektrisch", relativeert Broeder Dieleman, "in Zeeland hebben we geen stroom."