Hoe dat komt? Door een populaire, toegankelijke UK housesound. Goed dansbaar, catchy vocalen en opzwepende baslijnen. Alle drie de headliners, maar met name Dusky, zjn namen die het afgelopen jaar de Beatport deephouse top 100 domineerden. Als we de lijst er op dit moment bijpakken staat Dusky er vijf keer in, waaronder op positie 1 en 14. Deze nieuwe generatie houseproducers maakte deze zomer de nodige vlieguren op Ibiza en vinden ook vandaag een volgepakte club voor zich. Om 00:30 is het al erg druk, zo druk dat je je afvraagt of die 200 tickets die nog aan de deur verkrijgbaar waren (‘uitverkocht’ is tegenwoordig maar relatief) er nu ook alweer doorheen zijn. Openers Halve Soul hebben hun vriendjes opgetrommeld om hen vanachter de DJ-booth te flankeren, vijftien man sterk. Door deze support ontstaat meteen al een vrij uitgelaten sfeer.
#ADE13: George Fitzgerald gaat een grote worden
Dusky kan nog veel van hem leren
Tijdens Zeezout x Backstage staan drie headliners op het programma die sinds #ade12 een grote opmars hebben gemaakt. Ten minste: Dusky en George FitzGerald mochten vorig jaar We Love Amsterdam in de AIR openen, maar daar was voor hen weinig eer te behalen. Huxley draaide bij Loveland en werd weggemoffeld op het terras (!). Maar in een jaar kan veel veranderen, en tezamen wisten ze de Chicago Social Club een week van tevoren uit te verkopen.
Huxley is de eerste internationale naam die aan mag treden, en bij zijn tweede plaat staat de tent direct al op z’n kop. Deze kale Brit laat veel uk garage-invloeden toe in zijn sound, slim afgestoft en uiterst goed behapbaar. Zeker de baslijnen van deze man zijn killing. Zijn eigen 'Premier' (#24 in de deephouse charts) kan rekenen op veel herkenning bij het publiek en is een van de hoogtepunten. Een plaat van Junior Jack gaat net over het (platte) randje, maar Cece Peninstons ‘Finally’ is dik in de roos. Huxley geeft zijn visitekaartje af met veel nieuwe tracks en is daarmee een vroeg hoogtepunt.
Voor de mannen van Dusky een kwestie van doorpakken, zou je zeggen. Maar in tegenstelling tot hun landgenoten zijn de heren van huis uit geen dj’s. Produceren is heel duidelijk hun ding, maar aangezien the money on the road is, doen ze ook dj-sets. Dusky’s succes kwam toen ze UK-invloeden in hun deephouse toelieten, met als eerste undergroundhitje ‘Flo Jam’ (dat vanavond overigens niet voorbij komt). Hun handelsmerk zijn dreigende baslijnen, niet echt vrolijk, maar ergens wel funky. Het duo draait vandaag héél véél eigen producties en daardoor is de set wat rechtlijnig. Zo’n Huxley, een dj pur sang, draaide met zijn dynamische set het dak er tien keer af. De set kabbelt helaas een beetje voort, en alhoewel we momenteel op prime time aanbelandt zijn beginnen er pijnlijke gaten te vallen in het publiek. ‘Nobody Else’ doet het publiek naar het einde toe kort opleven, maar Dusky had vanavond beter van plek kunnen ruilen met Huxley.
Dan George Fitzgerald. Hij tekende recentelijk bij label Domino, dat waarschijnlijk iets Disclosure-achtigs met hem van plan is. Wat geen rare gedachte is, want na ‘Child’ en 'Thinking of You', kwam korter geleden 'I Can Tell (By The Way You Move)', dat dus op Domino werd uitgebracht. De hits lijken bij hem elkaar moeiteloos op te volgen. Hij blonk eerder dit jaar uit op onder andere Lowlands, en mag nu proberen om de draad na Dusky weer op te pakken. Het eerste kwartier moet hij er hard voor werken, en even is er de vrees dat de inhaalslag net te laat wordt ingezet. Maar wanneer hij ‘Thinking of You’ erin mixt, is het publiek weer bij de les. Maar met goeie tunes alleen ben je er niet. Fitzgerald voelt daarnaast feilloos aan waar het publiek behoefte aan heeft: een tandje erbij, iets meer space (Agoria’s nieuwe ‘Scala’ komt precies op het goede moment) en dan weer een stoemper. Kölsch’ ‘Loreley’ is exact waar dit publiek nu behoefte aan heeft en met tweetrapsraket ‘Every Inch’ (Deetron remix) en Paul Woolfords remix van Fitzgeralds eigen ‘I Can Tell’ zegt de dj eigenlijk ‘tot volgend jaar’. In welke tent hij dan zal headlinen is nu nog niet te zeggen, maar dat hij dan nog (veel) groter dan nu is kan bijna niet missen.