3voor12 bespreekt Album van de Week (24): Queens Of The Stone Age

Californische woestijnrockers laten zich van onvermoede kanten zien

Ingmar Griffioen ,

Het stond uiteraard in de schaduw bij Daft Punk, maar de nieuwe Queens Of The Stone Age werd wel degelijk gelanceerd via een uitgekiend marketingplan, waarbij het publiek telkens kleine fragmentjes gevoerd kreeg. Daarmee kon het vrijwel niemand ontgaan dat de groep Amerikaanse woestijnrockers rond Josh Homme met de eerste plaat in zes jaar kwam. Het zesde studioalbum is geen typische QOTSA plaat, maar laat (ook) een gevoeliger Homme horen. ...Like Clockwork is Album van de Week.

Het was na zes jaar wel weer eens tijd voor een nieuwe QOTSA, een plaat waar al sinds 2008 sprake van is, maar waarvoor de opnames pas zomer 2012 begonnen. De voortekenen waren veelbelovend: Alain Johannes liet al in 2011 weten met The Queens aan de plaat te werken, de heavy eerste single My God Is the Sun kwam op 8 april los en de lijst met participanten groeide ondertussen alsmaar verder: Alex Turner(Arctic Monkeys), James Lavelle (UNKLE), Jake Shears (Scissor Sisters), Brody Dalle (miss Homme), Nick Oliveri keerde terug (nadat Homme zijn boezemvriend in 2004 ontsloeg), de onvermijdelijke crooner Mark Lanegan tot en met Dave Grohl, die de opgestapte Joey Castillo achter de drumkit verving. En waar dat toe kan leiden weten we maar al te goed van killerplaat Songs For The Deaf.

Meest opvallend is misschien wel de deelname van Sir Elton John die op Fairweather Friends piano speelt en schreeuwt. Het is een sleutelnummer op een atypische QOTSA-plaat: Fairweather Friends ('mooi weer vrienden') handelt over de periode na een knie-operatie, die in een bijna-doodervaring en een maandenlange revalidatie uitmondde. "Als alles verkeerd gaat, leer je voor het eerst de mensen kennen die je al jaren dacht te kennen", vertelde Homme in een interview aan 3voor12. "Dit album komt voort uit een gevoel van verslagenheid, maar nu weet ik beter dan ooit wat belangrijk voor me is." De mede door Lanegan geschreven song ontwikkelt zich van voorzichtige pop tot stevige rocker en werkt wonderwel.

De zesde langspeler heeft wat meer een pop-inslag en met The Vampyre of Time and Memory en de afsluitende titelsong twee (niet bijzonder memorabele) ballades, maar telt ook nog best wat songs die dichterbij de signature QOTSA sound liggen. Keep Your Eyes Peeled opent de plaat met een aanzwellende, duister ronkende gitaarsound. Echt losbarsten doet het pas in I Sat By The Ocean, een catchy rocker die (muzikaal) ook op de vorige drie albums had kunnen staan. Dat geld ook voor de riff-gedreven, gierende single My God The Sun. Ook Smooth Sailing drijft op de kenmerkende staccato QOTSA ritmes en riffs, terwijl If I Had A Tail in een loodzware groove duikt.

I Appear Missing is van alle poppy pogingen van Homme misschien wel het meest geslaagd. Het is een mix van de oude en nieuwe QOTSA, met een meeslepend refrein dat best blijft hangen. En waar de gelouterde songsmid na 3 minuten een fade-out zou verkiezen, zetten Homme en co dan liever aan voor nog zo'n stuk, om in het tweede deel ook even vervaarlijk in November Rain contreien verzeild te raken. Weer nogal ongewoon aandoend is het mede door Alex Turner geschreven Kalopsia, een nummer waarin naast Turner ook Trent Reznor (Nine Inch Nails) meezingt en de drums aanvult. Een vierdelig nummer ook, dat na een verraderlijk lieve openingsminuut gemeen en scherp uitvalt, dan weer terugschakelt naar een intermezzo en gierend, orkestraal en onheilspellend eindigt met een advies tegen kuddegedrag:

Oh, why the long face? You've got it all wrong
Forget the rat in the race, We'll choke chain them all
Fates favor the one who help themselves
The rest feel the sting of the lash as they Row...
...the boat to Hell

Die onconventionele keuzes typeren de eigenzinnige songwriter die Joshua Homme is. Het is soms wat bombastischer, grootser en orkestraler geworden, sommige nummers hadden wellicht in een drie minuten versie aan kracht gewonnen en het über-pathetische slot laat een wrange nasmaak achter. En toch levert de Californische rocker een sterk geheel af, bijeengehouden door een stel puike en veelzijdige rocksongs.

Eigenlijk heeft sinds doorbraakalbum Songs For The Deaf elke QOTSA plaat wel minimaal één sterke song opgeleverd. Op Lullabies to Paralyze (2005) was dat Little Sister en van de laatste release Era Vulgaris herinner je je (ondanks single Sick, Sick, Sick) toch vooral Make It wit Chu, in feite afkomstig van Desert Sessions Vol. 9&10 uit 2003. De vraag is welk nummer van ...Like Clockwork de grootste overlevingskansen heeft. Sleuteltrack Fairweather Friends, single My God Is The Sun, het stampende If I Had A Tail of toch iets eigenzinnigers? Goede kans dat je dat vrijdag op de weide in Landgraaf ziet.

...Like Clockwork is uit op Matador. Queens Of The Stone Age speelt vrijdag 14 juni op Pinkpop op de 3FM Stage.