Zelfs als je er niet bij was, heb je er tenminste over gehoord: hoe The Opposites Pinkpop en Lowlands in de fik staken. Hoe Landgraaf en Biddinghuizen (op de hoofdpodia, nota bene!) op de knieën gingen voor Twan en Willem, hoe het publiek ’s middags al kapot ging op gabberanthem Thunder, en hoe iedereen meezong met Hey DJ en Slapeloze Nachten. Mensen gingen harder op The Opposites dan op welke andere act dan ook. Dat komt natúúrlijk door de show, maar onderschat nooit de kracht van een hit.
Inderdaad waren het nummers van dat laatste album Slapeloze Nachten die het allerhardst aankwamen, en niet voor niets: er zit een aantal angstaanjagend perfecte liedjes tussen die met schijnbaar gemak zijn geschreven. Neem Sukkel voor de Liefde met Mr. Probz: een electropophop-track die langzaam optrekt en langsglijdt. Het is de Huilend naar de Club van The Opposites, met minstens drie gouden hooks. Of Hey DJ, de luchtige discotrack waar het feestje toch weer een droevige tint krijgt: “Mijn benen doen pijn en mijn hart doet zeer. We gaan vanavond door tot het niet meer gaat.”
3voor12 bespreekt Award-genomineerde: The Opposites
Electropophop-duo zijn koningen van de discotheek en meesters van de HIT
“DIT IS THUNDERDOME!” Noem het plat, noem het effectbejag, noem het desnoods dom, lomp en famous, maar The Opposites zijn meesters van de HIT. En nee, die perfecte hit in elkaar draaien niet zo gemakkelijk als ze het doen voorkomen. Het is een ware kunst, die Twan en Willem op Slapeloze Nachten hebben geperfectioneerd. The Opposites zijn genomineerd voor de 3voor12 Award.
Misschien is dat wel het succes van de liedjes: The Opposites kronen zich koning in de discotheek, maar tegelijkertijd sukkels voor de liefde. De strijder in Held gaat maar door en blijft uiteindelijk helemaal alleen achter op de dansvloer. Die Slapeloze Nachten zijn er voor iedereen die een feestje wil vieren óf een gebroken hart heeft. Ja, dat is een gigantische doelgroep en razend slimme combinatie. En dan zijn er nog de echte partytracks als Thunder, Low Key, Blam Blam en Kickstart, die er óók op een The Opposites-plaat moeten staan: gewoon hard gaan. Of je nou wil of niet, je gaat verdomme die circle pit in om hedonistisch mee te thunderen. Dat je je een dag later klote voelt, dat is van later zorg.
Denk overigens niet dat dat maken van al die perfecte hits ze écht gemakkelijk afging. “Slapeloze Nachten was echt een zware bevalling”, zei Willem in een interview met State Magazine. “Ik ben trots op onze kritische houding en het eindresultaat, maar het maken zelf is dan wel minder leuk.” Sterker nog: ze stelden het album zelfs twee keer uit. Eerst omdat het nog niet af voelde, vervolgens omdat platenmaatschappij Top Notch vond “dat er nog iets bij moest”.
Of dat significante invloed heeft gehad op de plaat, daar kunnen we slechts naar gissen. Maar één ding is duidelijk: The Opposites thunderen met hun vierde album zonder genade en met bakkenvol hits door 2013 heen.